Cédric De Volder en Aernout Van Lindt in Brugge

Olympia baadde in een aangenaam lentezonnetje voor de komst van de leider. Guy Luzon verkoos Dino Arslanagic boven Kanu in het hart van de Luikse defensie. Michy Batshuayi nam na zijn schorsing zijn plaats in de aanval opnieuw in. Bij Club Brugge was Bjorn Engels fit geraakt voor de topper. Maxime Lestienne verdrong Waldemar Sobota dan weer naar de bank.

Tempo, bedrijvigheid, trekken en duwen

Club leek in de openingsminuten geïnspireerd door de komst van iconen Bosko Balaban en Raoul Lambert, maar het eerste kansje was voor de bezoekers. Het schot(je) van Paul-José Mpoku was echter veel te zwak om Mathew Ryan in verlegenheid te brengen. Laurent Ciman probeerde dan weer het dak van de tribune aan gruzelementen te knallen.

Het tempo, de bedrijvigheid en het betere trek- en duwwerk maakten de topper tot een enorm aangenaam kijkstuk. Jesper Jorgensen miste de kooi van Eiji Kawashima op een haar na, maar dé grootste kans was voor Lior Refaelov. De Israëliër had de hoek maar voor het uitkiezen, maar verkoos het achterwerk van Ciman als mikpunt. Desalniettemin stond de brilscore aan de rust nog steeds op het scorebord.

Doelhout doet moeilijk

En ook na de koffie ging het voetbalfeestje gewoon door. De Rouches leken deze keer de beste start te nemen, maar Club kreeg een uitgelezen mogelijkheid om het openingsdoelpunt te scoren. Kawashima liet een schotje van Vadis knullig uit de handen glippen. Lestienne was er als de kippen bij om Jan Breydel te doen ontploffen, maar de Japanse goalie zette zijn eigen onhandigheid recht met een schitterende reflex.

Al kreeg Ryan de tijd niet om in slaap te vallen. Mpoku ging op wandel doorheen de blauw-zwarte defensie. De middenvelder stond oog in oog met de Australische goalie, die de toegesnelde hulp van Timmy Simons wel wist te appreciëren. Maar de thuisploeg slaakte op het uur pas echt een zucht van opluchting. Yoni Buyens besloot van dichtbij op de paal. In de herneming knalde Jelle Van Damme voorlangs.

Danish Dynamite

Club voerde de druk in het slotkwartier stelselmatig op. Er was wederom een fenomenale Kawashima nodig om Jorgensen van een doelpunt te houden. Maar de Deen haalde luttele minuten later toch zijn gram. Zijn schot vanuit de tweede lijn verdween via de voet van Buyens voorbij een kansloze Kawashima. Leuk detail: Standard stond op het moment van de feiten met tien op het veld door een blessure bij Imoh Ezekiel. Guy Luzon denkt er ongetwijfeld het zijne van...

Op die manier blaast Club de titelstrijd nieuw leven in. Blauw-zwart nadert tot op amper vier punten van de Rouches. Maar misschien nog belangrijker: de onaantastbaar gewaande leider blijft - met play-off 1 voor de deur - achter met een schamele nul op zes. Een gokje? We zijn vertrokken voor een razend spannende nacompetitie.