Johan Walckiers en Robby Morren in Luik

Voor het cruciale duel tegen Standard had Besnik Hasi toch een verrassing in petto. Dat hij met één spits zou starten, was inderdaad één van de besproken opties. Dat die ene spits David Pollet zou zijn in plaats van Mitrovic was dan weer een verrassing. Kapitein Guillaume Gillet kwam het middenveld - waar Hasi de fysieke slag wou winnen - versterken. Luzon koos dan weer voor de meer verdedigend ingestelde De Sart in plaats van Buyens op het middenveld.

Mpoku beste man op het veld

Al van een uur voor de aftrap zat de sfeer van de grote dagen er al in. De tribunes stonden - letterlijk - in brand. Het wc-papier dat richting Proto geworpen was, werd immers door een paar slimmerikken in de fik gestoken. Op het veld duurde het wat langer eer het vuur in de pan sloeg. Carcela trapte in één keer over en Pollet miste volledig zijn schot. Voor de rest was het knokken voor iedere morzel grond. Iedereen dook de loopgraven in en haalde zijn smerigste werkkledij boven. Van een Standard-Anderlecht mag je ook geen academisch voetbal verwachten, wel een oorlog.

Het was Mpoku die met een trap op de lat de vijandelijkheden startte. Anderlecht kreeg geen lijn in zijn spel, ging mee in het fysieke spel van de Rouches en betaalde daar ook de prijs voor. Standard speelde verticaal voetbal en bij een voorzet van Mpoku schoot de bal keihard door tot bij Carcela die mooi in het dak van het doel verlengde: 1-0. 

Het moment voor de bezoekers om toch een tandje bij te gaan steken, al stond Pollet nog steeds op een eiland te voetballen. Toch kon hij Kawashima eens tot een parade dwingen en op de counter probeerde Anderlecht het een paar keer, maar kreeg tegelijk te weinig volk mee vooraan. Een tweede spits leek voor de Brusselaars een valabele oplossing op dat moment.

Standard-Club wordt gevecht tussen twee heel verschillende speelstijlen

En dat had Hasi ook gezien. Hij haalde een teleurstellende Kljestan, die ook al met geel geboekt stond, naar de kant voor Mitrovic en schakelde dus over naar een zuivere 4-4-2. Daar ging iets meer dreiging vanuit, maar onder impuls van een indrukwekkende Batshuayi bleef Standard de betere kansen hebben. De aanvaller speelde tegelijk als spits en als spelverdeler. Al hadden de Rouches ook geluk dat een schot van Pollet net op tijd werd afgeblokt.

Standard zakte ietwat terug en speculeerde nu op de counter, maar behield achteraan wel een strakke organisatie waar Anderlecht ook met twee spitsen geen antwoord op vond. Mpoku, ook uitblinker, haalde dan nog maar eens uit vanop twintig meter en dwong Proto alles uit de kast te halen. En Carcela liet hem nog een bisnummer maken met een kopbal van dichtbij. Twee keer kwam Anderlecht nog dichtbij de gelijkmaker, maar de ingevallen Cyriac geraakte niet voorbij Kawashima en ook Najar vond de Japanner op zijn weg. Carcela kreeg nog rood voor een fout op Vanden Borre.

In België is het zo dat defensies kampioenschappen winnen en dan mag Standard zich toch gerust voelen, want die stond als een huis. Anderlecht staat na één speeldag op plaats drie en zal in eerste instantie naar Zulte Waregem moeten kijken. Een volwassen Standard heeft momenteel enkel Club als concurrent. Benieuwd wat dat zal geven tussen twee heel verschillende speelstijlen.