Door Johan Walckiers

Opmerkelijk bij Kameroen: geen Samuel Eto'o in de basis. Volker Finke liet zijn ster op de bank. Bij Kroatië nam Mandzukic zijn plaats vooraan weer in na het uitzitten van een schorsingsdag. Geen van beide ploegen had met een gelijkspel genoeg, want Brazilië en Mexico stonden beiden al op vier. Winnen was dus de boodschap.

Kameroen leek aanvankelijk de beste ploeg, maar de eerste echte aanval van Kroatië leverde meteen een doelpunt op. Ex-Bruggeling Ivan Perisic zette het goed op en kreeg de bal nog eens terug. Hij vond Olic aan de tweede paal en die miste niet: 0-1 na tien minuten. Het sein voor de Kroaten om vol voor de aanval te kiezen. De Kameroeners moesten achteraan de pompen bedienen of het was verzuipen.

Domste rood van het toernooi

Olic miste zijn tweede onbegrijpelijk en Mbia moest er zo een stuk of vier wegkoppen of zijn doelman had een probleem gehad. En ja, na een kwartier ontaardde het ook een beetje, want veel getrek en gesleur en dus veel stilliggende momenten in de match. Worstelen leek het meer...

En ja, Song vond dat boksen ook nodig was en ging op tachtig meter van zijn eigen doel even in de rug van Mandzukic slaan. Voor de ogen van de ref en dus rood: zonder twijfel de domste rode kaart van het toernooi. Ze zullen al van ver moeten komen om dat nog te overtreffen.

Perisic uitmuntend

Natuurlijk was dat de doodsteek voor Kameroen. De Leeuwen waren getemd en net na rust maakte Perisic het zelf helemaal af met een schitterende ren op links en dito afwerking: 0-2 en match gedaan. De flankspeler kroonde zich met een goal en assist tot 'Man van de Match'. Mandzukic deed er nog een goaltje of twee bovenop. Goed voor het vertrouwen, want Mexico wordt een ander paar mouwen. Vraag het maar aan Brazilië.

Al had Kroatië met 0-15 kunnen winnen als ze niet zo slordig met hun kansen waren omgesprongen. Om maar te zeggen: die Kameroen was amper een waardemeter.