Sander De Graeve, Johan Walckiers, Manuel Gonzalez en Robby Morren in Brasilia

Dat onze Rode Duivels in Brasilia niet echt een thuismatch zouden spelen, was al lang vooraf duidelijk. Een blauw-witte zee van Argentijnen overspoelde het stadion. Onze enige hoop lag op de Brazilianen, zij zouden massaal de kant van Bélgica kiezen tegen hun aartsrivaal.

Vooraf was het even bibberen voor Toby Alderweireld. De rechtsachter was twijfelachtig en Laurent Ciman warmde op als twaalfde man voor het geval dat. Toby stak halverwege de opwarming dan toch de duim omhoog.

Duur balverlies Kompany

De toon was meteen gezet met een stevig duel tussen Witsel en Mascherano. Dat dit geen confrontatie tussen lieverdjes zou worden was duidelijk. Godenkind Messi ging zelfs verbaal in de clinch met opperduivel Marc Wilmots. Ook zijn tackle op Kompany was niet van de poes.

Het eerste balverlies van Kompany werd meteen cash betaald. Higuaín kwam via een Belgische voet in balbezit en twijfelde niet. 1-0 na amper zeven minuten. Het stadion barste meteen los, alles wat blauw en wit droeg ging minutenlang aan het springen.

En onze Duivels? Die hadden het moeilijk om de bal tot in de laatste twintig meter te krijgen. Tot net over de middellijn mocht er gevoetbald worden, daarna knepen de Zuid-Amerikanen de Belgen dood.

Het was een kwartier wachten op gevaar van de Rode Duivels, dat schotje van De Bruyne met links tellen we niet mee. Vertonghen liet Di Maria ter plekke, maar zijn voorzet werd in hoekschop gewerkt.

Aan de overkant haalden Messi en vooral Di Maria vaak de trukendoos boven. Hen uit de wedstrijd houden mislukte in de eerste helft. Wie trouwens weet waarom Hazard en Mirallas vaker wel dan niet op de verkeerde flank stonden, mag het ons altijd uitleggen.

De Argentijnen bleven domineren, maar verloren Di Maria iets over het half uur. We hielden ons hart vast bij een vrije trap van Messi, maar Courtois keek de bal uit zijn doel. Vlak voor de rust konden de Belgen dan toch nog even opspringen. Een kopbal van Mirallas scheerde de paal.

Na de koffie moest het anders, zoals in het handbal de rand van de zestien afgaan, zo zou het niet lukken. Het ontbrak de Belgen aan diepgang en snelle balcirculatie. Messi was niet in topvorm, maar Hazard zagen we op dat moment nog niet.

De eerste echt grote kansen waren opnieuw voor de Albiceleste. Van Buyten zag tot zijn opluchting een schot via zijn been naast de juiste kant van de paal gaan en Higuain knalde snoeihard op de lat na een knap poortje bij Kompany. De Belgen gaven niet de indruk snel te zullen scoren. Een mogelijkheid op counter werd slecht uitgespeeld.

Wilmots greep in en bracht met Mertens en Lukaku vers aanvallend volk voor Origi en Mirallas. Nog geen seconde later dropte Vertonghen een uitstekende bal in de zestien. Fellaini kon zijn kopbal helaas niet laag genoeg krijgen. Iets later kwam een lage voorzet van De Bruyne via een Argentijns been in de handen van Romero. Dan toch gevaar van de Duivels. Toch bleef het vreemd dat Mertens op links ging acteren.

Het was voor De Bruyne één van de weinige ballen die echt gevaar opleverde. De blonde middenvelder grossierde in slechte voorzetten en passes. Een kwartier voor tijd gooide Wilmots zijn laatste kaart op tafel. Een bleke Hazard ging naar de kant en Chadli kwam erop. De Argentijnen gingen timmeren en haalden Higuaín eraf voor Gago.

Slotoffensief met Van Buyten

De Belgen zetten alles op alles en Daniel Van Buyten ging in de spits postvatten. Toch mocht ook die zet niet baten. Lukaku werd al te vaak teruggefloten, de Argentijnse verdedigers gingen aan het duiken. Het WK eindigde in de hoofdstad voor de Belgen. Het werd een einde in mineur na de knalpartij tegen Team USA.