Sander De Graeve in Luik

In de Vurige Stede moest Standard een goeie uitgangspositie proberen halen tegen Panathinaikos. De Grieken werden aangekondigd een te duchten tegenstander met namen als Marcus Berg en Mladen Petric. Bij Standard mocht Ciman centraal op het middenveld de plaats van Lumanza innemen in een verder ongewijzigd elftal.

Hetgeen wel fors wijzigde tegenover vorige vrijdag was het tempo. Het lag een dikke drie keer zo hoog als in de partij tegen Charleroi. We kregen in de eerste helft dan ook een vermakelijke pot voetbal te zien met Standard als sterkste ploeg.

De bovenhand hadden de Rouches dan wel, zowel qua kansen als qua spel, maar de bal wou er maar niet in. Ezekiel en Carcela waren de bedrijvigste en waren de Grieken steevast een stapje voor. De grootste mogelijkheid was ééntje van De Camargo. Hij nam de prachtbal van Van Damme goed aan, maar knalde recht op doelman Kotsolis.

Het Luikse overwicht zou voor de rust geen doelpunten opleveren en de Grieken gaven af en toe een waarschuwing. Doorgaans werden die kansen ingeleid door minder secuur verdedigen van de thuisploeg. Teixeira en Arslanagic gingen al eens naast een bal, maar zonder erg.

Na de koffie kregen we hetzelfde spelbeeld, maar de intensiteit lag al wat lager. De waarschuwingen van de Grieken bleven echter scherp. Schildenfeld knalde pardoes op de lat na een stilstaande fase. Aan de overkant bleven de Rouches licht het overwicht behouden, maar de scherpte voor doel ontbrak. De Camargo toverde zijn beide retro’s naast de goal.

Ezekiel, nochtans degelijk en energiek begonnen, toonde in de extra tijd nog dat hij geen rasafwerker is. Hij werd perfect in het straatje gestuurd, maar twijfelde te lang oog in oog met Kotsolis. Standard verzuimt zo de kans om met een goeie uitgangspositie richting Griekenland te trekken. Ook de ingevallen Mpoku kon zijn stempel niet drukken. Bijna werd het nog een drama, maar Griekse Belg Klonaridis zag zijn twee schietkansen respectievelijk naast en over gaan.