Vanhaezebrouck: "Psycholoog die liedjes komt zingen hoeven we niet"

Sander De Graeve in Gent

Tegen Mechelen was het Gentse spel 45 minuten lang niet om aan te zien. Ook tegen Cercle liep het niet goed bij de Buffalo's. Nochtans ging het in de voorbereiding vrij goed. "Daar zit ook geen druk op, op die oefenwedstrijden. De spelers willen zich daar natuurlijk tonen om in de ploeg te staan. Eens de competitie begint is het natuurlijk voor echt. Je kan zo vrank en vrij trainen, bij die eerste thuiswedstrijd denken velen: 'het moet nú gaan gebeuren.' Dat speelt allemaal mee", aldus Vanhaezebrouck.

"We speelden echt met schrik in de eerste helft en hadden te veel respect voor onze tegenstander. Onze spelers staken zich weg. Ze deden dat zelfs bij elkaar, zo stonden ze af en toe met drie tegen één tegenstander, dan kom je elders natuurlijk volk te kort. Hadden we in die match snel gescoord, dan zagen we misschien de hele wedstrijd een goed Gent."

Het was inderdaad wachten op dat eerste doelpunt van dit seizoen voor de Buffalo's. "Ik haalde de speler met de meest twijfel (Puljic, red.;) eraf voor iemand (Soumahoro, red.) die haast nooit twijfelt en altijd de actie zoekt.We hadden nood aan een déclic en die gelijkmaker heeft de boel doen ontploffen. Je zag meteen dat de spanning weg was bij onze gasten. Ze gingen eindelijk bevrijd en ontspannen voetballen en kwamen ook de bal vragen, dat gebeurde in die eerste helft niet."

De geest van een voetballer zit vreemd in elkaar, sommige teams grijpen naar psychologen, maar dat ziet Vanhaezebrouck niet snel gebeuren. "Ik heb niemand nodig die liedjes komt zingen. Als ik zie dat bepaalde spelers krampachtig blijven voetballen, moet ik beginnen nadenken over wie ik opstel. Jongens die wél met de druk kunnen omgaan en die er kunnen staan in de cruciale wedstrijden."