Interview Hanni: "Benzema in België worden? Laat ons eerst matchen winnen"

Door Aernout Van Lindt

Hanni dopte al snel in zijn leven zijn eigen boontjes: “Tot mijn 13e speelde ik in Ivry, daarna trok ik een jaartje naar Boulogne en op mijn 14e tekende ik een contract in de academie van Nantes. Daar was ik alleen, mijn ouders kwamen wel minstens een keer per maand langs.”

Ver van huis, maar toch geen moeilijke keuze voor de Frans-Algerijn: “Voetbal is mijn leven, dus ik wou mijn kans grijpen. Dat wist ik toen al, dus was ik klaar om thuis weg te gaan.”

Even was er sprake van een overstap naar PSG, in het ‘eigen’ Parijs: “Een hele mooie club en ondertussen zijn ze ook veruit de beste ploeg van de Ligue 1 geworden. Maar ze wilden me voor in hun B-kern.”

“Daar kon ik na enkele jaren bij de B-ploeg van Nantes wel voor ervaring zorgen. Maar ik wou na die jaren liever ergens in een A-ploeg speelminuten maken, dus verkoos ik uiteindelijk om niet op dat voorstel van 1 seizoen in te gaan.”

Titel vieren in Turkije? Dat was een groot feest

Hanni ging uiteindelijk wel in op een voorstel uit Turkije. “Daar ben ik drie jaar graag geweest. Ik heb er altijd mijn plaats gehad en heb op drie seizoenen meer dan 100 matchen gespeeld. Ik heb er maturiteit en ervaring kunnen opdoen en heb er mooie momenten gekend.”

Een van de hoogtepunten was misschien wel de titelviering in de Turkse tweede klasse met Kayseri: “We wisten voor de laatste match al dat we zouden promoveren, maar we wilden ook absoluut eerste worden. Het was een groot feest toen de titel binnen was. Dat ik net in die match twee keer kon scoren deed heel veel plezier.”

In Turkije koos hij voor het nummer 94: “In Frankrijk speelde ik met nummer 10, maar dat nummer was al bezet. 94 is het nummer van het departement (Val-de-Marne) waarvan ik kom. Toen ik zag dat in Turkije verschillende spelers hoge nummers hadden, koos ik daarvoor. Ik vergeet niet vanwaar ik kom, dus vond ik dat nummer wel passen.”

Vergeet niet vanwaar ik kom

Mee naar de Turkse eerste klasse verkaste Hanni uiteindelijk niet: “Tijdens de voorbereiding kwam er met Capa een nieuwe coach. Hij bracht een pak spelers mee en vertelde me dat ik mocht uitkijken naar een andere ploeg.”

“Uiteindelijk koos ik voor de club van mijn oude coach (Osman Özköylü) bij Kayseri. Hij begon met een nieuw project bij Osmanlispor en kon me overtuigen. Met hem had ik altijd een goed contact. Dat seizoen speelden we het hele jaar in de top-2, maar op het einde liep het mis en konden we toch niet promoveren.”

Sportief project van KV Mechelen zinde me

Meteen ook het signaal voor Hanni om naar België te komen: “Ik heb mij drie jaar goed gevoeld in Turkije, maar ik vond dat het lang genoeg had geduurd. Mechelen was een van de eerste ploegen die me contacteerde. Ik zocht wat informatie op over de club en het sportief project lag me onmiddellijk, dus heb ik niet lang getwijfeld.”

“Het is ook dichter bij huis – in Turkije zag ik mijn familie toch maar 1 keer per jaar, terwijl ik nu dichter dan ooit bij mijn thuisstad woon. Het is ook een mooie sportieve stap: de nationale ploeg van Algerije halen blijft het uiteindelijke doel. Ze zijn er aan het bouwen aan een nieuwe generatie en daar wil ik deel van uitmaken. In de Belgische competitie kunnen ze me vaker aan het werk zien dan in de Turkse tweede klasse.”

De aanpassing verliep vlot: “De integratie ging heel snel, ik heb me snel goed kunnen vinden hier in Mechelen. Het gaat goed in mijn eerste maanden hier.”

Een van de voorbeelden van Hanni is Karim Benzema: "Ik ben buiten Frankrijk altijd fan geweest van Real Madrid. Ronaldo - de Braziliaan en Zidane waren vroeger mijn idolen, nu volg ik ook Benzema. Hij komt ook uit een academie - die van Lyon - en heeft dezelfde afkomst en levensparcours een beetje doorwandeld."

"Soms vergelijken ze mij wel eens met hem. Ik lijk dan ook een beetje op hem, zowel qua stijl als qua uiterlijk. Of ik de Benzema in België wil worden? Ach, waarom niet. Maar laat ons eerst maar matchen winnen, dat is het belangrijkste. Als ik dan beslissend kan worden, zoveel te beter" (lacht).