Sander De Graeve in Kortrijk

KV Kortrijk en Sporting Lokeren kregen de eer om de zevende speeldag naar de geschiedenis te schieten. Bij de thuisploeg kwamen Maxime Chanot en Thomas Matton terug uit blessure. De bezoekers deden het zonder Sérgio Junior Dutra, de spits had een lichte blessure aan de hamstrings.

De wedstrijd begon met twee ploegen die duidelijk voor het voetbal kozen. KV Kortrijk kreeg de eerste kleine kansen, maar het was Lokeren dat het dichtst bij een goal kwam via Leye. De spits, die in de basis stond in de plaats van Dutra, kopte onbegrijpelijk naast. Aan de overkant waren vooral Marusic, Ulens en Chevalier bedrijvig.

Mooi begin

Ondanks het lichte overwicht voor Kortrijk in de beginminuten kwam Lokeren op voorsprong. Vanaken draaide magistraal weg van De Mets en bracht De Pauw oog in oog met Keet. Een bal in het hoekje later was de 0-1 een feit.

Het was overigens plezant in Kortrijk. De thuisploeg scoorde ogenblikkelijk tegen. Maric en Scholz verkeken zich op een verre bal en Chevalier vloerde Copa met een botsend schot. Het Guldensporenstadion genoot van het mooie,open begin van de wedstrijd.

Van Eenoo kon het nóg leuker maken voor de thuisploeg, maar hij besloot plots te gaan liggen wanneer hij alleen op doel af kon. Het leek wel een aflevering van 'sterren op het ijs.' Zijn schuiver werd al snel vergeten wanneer Chevalier nogmaals zijn duivels ontbond. Zijn verrassende voorzet ging over, alweer, Maric en Santini bedankte met de 2-1 in het hoekje.

'Wel tof, die assist van Vanaken, hij verdient er ook één', moet Remacle gedacht hebben. Hij verstuurde een mooie bal naar de aanvallende middenvelder. Vanaken kopte de 2-2 voorbij Keet tegen de Kortrijkse netten. Een leuk matchbegin werd beloond met vier goals in de eerste helft.

Alweer Blauw voor Thomas

Na de koffie kregen we een ander KV Kortrijk, vestimentair dan. De Kerels lieten de rode uitrusting in de kleedkamer en kwamen in het blauw aan de aftrap. Thomas Matton, die het verschil niet ziet tussen het zwart van Lokeren en het rood van Kortrijk, zou later invallen.

De partij leek wat rustiger te beginnen, misschien iets te rustig voor Alassane També. De rechtsachter speelde de bal recht in de voeten van Nill De Pauw. De Pauw stond niet te slapen en pegelde het witte kleinood in de kruising. Knappe goal en de voorsprong voor Lokeren.

Die voorsprong was verdiend te noemen. Kortrijk kwam niet alleen een pak blauwer, maar ook een pak flauwer uit de kleedkamer. De troepen van Vanderhaeghe kregen amper goeie aanvallen in elkaar gebokst en moesten het spel ondergaan. Ook de inbreng van Matton, Klaasen en Dierckx kon geen zoden aan de dijk brengen.

Ondanks een slotoffensief bleef het bij 2-3. També kwam nog dichtbij een wereldgoal, maar zijn volley ging naast het doel van Keet. Bij Kortrijk waren ze aan het eind niet te spreken over de spelleiding. Lokeren rekte heel wat tijd, maar er werden maar drie minuten extra tijd toegekend.

Lokeren met vertrouwen Europa in

Sporting Lokeren klimt dankzij de mooie zege naar de vierde plaats in het klassement. KV Kortrijk blijft onderin hangen op een veertiende plaats. Het Kortrijk in de eerste helft was smullen, in de tweede helft leek het nergens naar. Lokeren kan met vertrouwen afreizen naar Polen.