Sander De Graeve en Cédric De Volder in Zenica

In een helse sfeer mochten de Rode Duivels aantreden tegen Bosnië-Herzegovina. Het kleine stadion in Zenica was helemaal uitverkocht. Vroege vogels trouwens, die Bosniërs. Twee uur voor de wedstrijd was het stadion al bijna volledig gevuld. Indrukwekkend beeld. De DJ had alles samen drie nummers bij zich, maar dat kon de aanwezige massa niet deren. Wij werden er horendol van.

Nog voor er één bal getrapt was, vielen we al van onze stoel. Lukaku én Origi? Dat moest bijna een schrijffout zijn. Mis poes, beide aanvallers begonnen in een drietand voorin. De derde musketier luisterde naar de naam Eden Hazard. Lukaku mocht centraal starten, Origi en Hazard wisselden vaak van flank.

Masterclass van Hazard

En Hazard, die had er zin in. De dribbelkont van Chelsea degradeerde menig Bosniër tot toeschouwer. Eden dartelde, danste en vloog over het vervloekte veld in Zenica. Ongrijpbaar was de kleine nummer tien van de Rode Duivels. Het overwicht was, bij gratie van Hazard, dus voor de Belgen.

Goals kwamen er niet van. Origi dook dan wel plots de zestien in, in de sandwich kon hij zich niet doorzetten. Ook met een hakje achter het steunbeen na alweer magie van Hazard lukte het niet. Opvallend: de backs van de Duivels stonden erg hoog. Vooral Alderweireld was vaker vleugelspits dan rechtsachter. De Bosniërs zetten het blok laag en van Dzeko en Ibisevic kwam zelden of nooit druk op de bal.

Het verschil tussen Edin en Eden was groot. Een standbeeld versus een ballerina. Toch, het moet niet altijd een lust voor het oog zijn om iets op te leveren. Pjanic reet met Susic op een counter de rechterflank van de Belgen open -Alderweireld was blijven hangen- en bracht de bal tot bij het standbeeld. Edin Dzeko brak los uit zijn stenen omhulsel en fusilleerde Courtois.

1-0 achter in Zenica, het zou toch niet alweer zo'n avond worden in die verdomde provinciestad. Voor de rust kregen we nog mogelijkheden voor Vertonghen -een harde vrijschop- en Defour -een knal waar Begovic toch iets te veel moeite mee had- scoren lukte voor de koffie niet meer.

Na de rust waren de Belgen nog wat meer aan het domineren. Één uitzondering: Romelu Lukaku. De aanvaller was niet gelukkig in zijn acties en werd al snel naar de kant gehaald voor Dries Mertens.

De drang naar voren werd nog groter bij de Rode Duivels en Toby Alderweireld werd fulltime rechtsbuiten. Dat zorgde enerzijds voor gaatjes achterin, anderzijds voor meer ruimte in de voorhoede. Het voordeel haalde het in Zenica nipt van het nadeel.

Nainggolan pakt punt

Alderweireld ging door, veinsde een voorzet, maar kapte terug. Leek even met links te gaan centeren, maar bedacht zich opnieuw. Nainggolan liep het gaatje in, Toby met een pas op maat en de Duivels kregen waar ze al een hele partij recht op hadden, een doelpunt. Het moet gezegd, doelman Begovic hielp meer dan een handje. De normaal zo secure sluitpost van Stoke sloeg de bal zo ongeveer in het eigen doel.

Na de gelijkmaker kon de verdediging zich onderscheiden. Vooral het duo Kompany-Lombaerts stond aardig te verdedigen. De skipper zorgde voor dé redding op de lijn wanneer Pjanic Courtois al voorbij was. Courtois was even later wel goed bij de pinken bij een kopbal van opnieuw Dzeko.

De Rode Duivels probeerden nog via Origi en Mertens, maar scoren lukte niet meer. Stilaan rees ook het besef dat een puntje niet zo'n slecht idee was na enkele Bosnische prikken. De Rode Duivels beginnen met vier op zes, maar we onthouden vooral het sterke spel.