Interview Waarom scoren de spitsen zo weinig? "Bij 2-0 trekken ze hun handrem al op"

Door Johan Walckiers

• Slechts één aanvaller
• Niet egoïstisch genoeg
• In het buitenland gebruiken ze spitsentrainers

Niet iedereen gaat het met ons eens zijn, maar voor ons blijft het prototype van de echte spits Patrick 'Boemboem' Goots. Het beeld is verouderd, dat geven we ook grif toe, maar die jongen die daar vooraan bleef staan wachten op die ene goeie bal en dan dodelijk toesloeg, dat was om van te smullen.

Tegenwoordig zijn spitsen tegelijk verdediger, middenvelder en aanvaller. Niet zo in de tijd van Patje Goots. Die stond soms negentig minuten te wachten, maar je mocht er gif op innemen dat die ene bal wel tegen de netten belandde. 

"Een spits moet nu meer werken en dan verlies je snelheid en frisheid in de zone van de waarheid. Ik was niet de man die negentig minuten op en af draafde", lacht Goots als we hem er mee confronteren. "Maar eens ik in de grote rechthoek kwam, viel alle druk van mij af. Daar was ik in mijn element."

Patrick, als we de topschuttersstand er nu bijnemen, heeft leider Santini 13 keer gescoord in 28 matchen. Dat was in jouw tijd een goed gemiddelde na 15 matchen.

"Ik was er deze week nog over aan het discussiëren dat die spitsen tegenwoordig veel minder scoren. Ik heb heel mijn carrière tegen degradatie gevochten en ik scoorde er toch gemiddeld 15 per seizoen. In 13 seizoenen eerste klasse scoorde ik 151 doelpunten."

Heb je daar verklaringen voor?

"Tja, er zijn er meerdere. In mijn tijd speelden we ook altijd met twee aanvallers in een 4-4-2 en dat is de laatste tijd geëvolueerd naar een 4-3-3 met maar één spits. De aanvallers van de topploegen zoals Club en Anderlecht waren ook altijd bovenaan de topschuttersstand te vinden. Denk aan Nilis, Vidmar, Stanic, Koller,... Bij een topploeg moet je normaal gezien toch meer kansen krijgen?"

Is dat een trend?

"Ik volg tweede klasse ook nog redelijk. De topschutter heeft er daar nu 16. Ik heb drie jaar in tweede klasse gespeeld en ik had er altijd rond de 30. Mijn 35 goals op één seizoen zijn nog altijd het record denk ik. Dus ja..."

Spelen de play-offs mee?

"Ja, dat zeker. De competitie begint dan pas hé. Als wij 2-0 achterstonden tegen Anderlecht gingen die door hoor om er vijf of zes te kunnen maken. Nu trekken ze bij 2-0 de handrem al op omdat ze weten dat er nog een zware kalender aankomt."

Jouw mooiste goal staat in ons geheugen gegrifd. Een 'Marco Van Basten-doelpunt' vanop de zijlijn in Charleroi.

"Daar heb ik de pech gehad dat er maar één camera stond. En ik heb er nog zo één gemaakt tegen Lommel, maar daar zijn geen beelden van. Daar stond ik in een misschien nog onmogelijkere hoek. Maar ja, dat is één van de mooiste die ik ooit scoorde."

Soms denk ik: trap nu toch eens

Maar dat illustreert het toch ook? Spitsen kiezen nu om het balletje breed te leggen terwijl jij zou getrapt hebben.

"(lacht) Ja, maar in de zestien viel alle druk van mij af, daar was ik in mijn element. Ik ben een heel grote fan van Barcelona, maar soms denk ik ook: trap nu toch eens. Als spits moet je dat egoïstische in jou hebben."

"Ik had ook een heel goed schot en dat killerinstinct. Ik was blij als we wonnen, maar nog blijer als we wonnen als ik gescoord had, want daar word je toch op afgerekend als spits."

Zie je nog werk aan de spitsen in België?

"Soms denk ik: 'Die had ik wel binnengetrapt'. Ik breek daarbij ook een lans voor spitsentrainers. Ik heb dat een tijdje gedaan bij KV Mechelen toen ik al op mijn retour was. En je kan aanvallers wel echt dingen aanleren. In het buitenland is daar budget voor, in België niet. Ik kreeg daar ook heel goeie reacties op."

Wat zou je veranderen?

"Er wordt te systematisch getraind op afwerken op voorzetten. In Nederland en Duitsland leren ze hun spitsen ook om te scoren vanuit het spel, om zelf iets te creëren. Maar dan komen we weer uit bij die spitsentrainer."