Aernout Van Lindt in Waregem

De fans hadden nochtans een duidelijk statement: "Wij willen bloed, zweet en tranen", zongen ze bij het begin van de match. Even leken de troepen van Dury - met vier nieuwe namen door blessures allerhande - de boodschap te hebben begrepen: Rossi van dichtbij over, Gimbert met een leuke actie.

Het was echter het begin van een snelle ondergang. Paulussen kon een briefje schrijven naar zijn grootmoeder dat hij een doelpunt ging maken in de Gaverbeek, zo vrij stond hij op voorzet van Obradovic.

Moris krijgt lekkere inloopwedstrijd

Wat we daarna te zien kregen? Het grote niets. Bij KV Mechelen stond Moris voor het eerst in doel, Biebauw kreeg vorige week namelijk zijn groot afscheid al tegen Waasland-Beveren.

Maar ... we kunnen ons geen enkele actie voor de geest halen waar de nieuwe keeper van Malinwa echt moest tussenbeide komen. Om maar te zeggen: Essevee was zwak. Niet dat de bezoekers zoveel beter waren, maar bij hen hoefde het niet na de vroege voorsprong.

Applaus voor de fans

We kunnen enkel ons respect voor de fans duidelijk maken: beide supporterscharen maakten veel lawaai in een verder kille en stille wedstrijd. Typisch play-off 2, met Mechelen dat zich kan opmaken voor een dubbel duel tegen Genk om de groepswinst.

Het hoogtepunt? Tim Matthys, die geblesseerd moest toekijken, maar wel door beide colonnes werd toegeroepen. Of uitspraken als: "Sammy in de spits, ole ole", om de onmondigheid voor doel duidelijk te maken.