Revolutie in Anderlecht: Hasi is de te gemakkelijke zondebok

Johan Walckiers

Een jaarabonnement bij paars-wit kost redelijk wat geld. Dat is gebaseerd op palmares, uitstraling en verleden. Anderlecht is en blijft de grootste club van het land, maar daar hangen ook torenhoge verwachtingen aan vast.

Dat er na de 1-0 tegen STVV al fluitconcertjes weerklonken, na wat waarschijnlijk wel de beste match van Anderlecht in de competitie was, had al een voorteken moeten zijn. Een prestatie zoals gisteren, waarbij drie strafschoppen gemist werden, was verder koren op de molen.

Doelpunten en spektakel

Nee, Hasi kan ze niet zelf binnentrappen, maar de fans hunkeren naar een overtuigende prestatie waarbij niet enkel kansen worden afgedwongen, maar ook afgemaakt. Was er gisteren met 5-0 gewonnen, de rust was teruggekeerd in het Astridpark. Doelpunten en spektakel, dat is immers de historie van Anderlecht.

Dat er met Okaka een spits staat die helemaal tegen de stylistische huisstijl ingaat en toch in een mum van tijd één van de populairste spelers werd, is veelzeggend. Als het voetballend niet opgelost kan worden, verwacht men ten minste spelers die elke week doodmoe van het terrein stappen.

Nog steeds geen leider

Nog geen anderhalve goal per match is voor Anderlecht onaanvaardbaar. Dat er intussen geknoeid werd tegen een vierdeklasser en verloren werd tegen - godbetert - een Azerbeidzjaanse ploeg zet nog meer druk. En daar heeft Hasi zijn fouten in, want hij kreeg de ploeg nog niet aan het voetballen.

Begrijpt u nu waarom Hasi Bousoufa absoluut wou?

Oplossingen liggen niet meteen voor het grijpen. Iedereen begrijpt nu ook waarom Hasi zo hard doordrukte voor Boussoufa. "In de slotminuut stonden er zes spelers voor de bal", zuchtte Hasi gisteren. Nog steeds heeft hij een gebrek aan creativiteit en leidersschap.

De verzuchtingen van de fans zijn intussen al maanden bekend: de jeugd krijgt geen kansen meer en er wordt niet mooi gevoetbald. Met het risico om onpopulair over te komen: dat is niet volledig de schuld van Hasi. Hasi vroeg om Boussoufa, kreeg hem niet en probeert er het beste van te maken met wat hij wel heeft.  En Tielemans, tja, ...

Die ene witte merel

Dat Suarez en Praet niet voor de nodige creatieve impulsen kunnen zorgen momenteel, daar wordt hij nu op afgerekend. Het bestuur heeft daar evenveel schuld aan, want zij voorzagen hem niet van wat hij nodig had: spelers met de huisstijl. Hasi heeft geen Kums, die alles in goede banen leidt. 

Hij heeft dus geen leider, twee man die voor ietwat creativiteit kunnen zorgen, een halve doelpuntenmaker. Veel jongens die goed kunnen voetballen, maar niet die ene witte merel...