Als God in Frankrijk: Nicolas Verdier over chocolade en jeu de boules

Speel je zelf ook vaak pingpong?

Nicolas Verdier: “Pingpongen? Neen, dat doe ik niet zo vaak, maar jeu de boules des te meer. Dat is natuurlijk typische voor mensen uit het Zuiden van Frankrijk. Of tennis, dat doe ik soms ook wel eens.”

Je hebt een diploma chocolatier. Heb je ondertussen al eens het chocolademuseum in Brussel bezocht?

“Ja, ik ben er naartoe geweest met mijn schoonmoeder een tijdje terug. Het was heel interessant, dat wel. Maar: ik doe niets met mijn diploma, ik ben gewoon fulltime prof. Tijd om chocoladetaarten te bakken heb ik niet.”

Kan je al wat Nederlands?

“Ik moet eerlijk zijn: de lessen Nederlands zijn heel interessant hier op KV Mechelen, maar ik was op school ook al slecht met vreemde talen. Nederlands is een moeilijke taal om te leren, de meeste andere spelers bij Mechelen hebben ook al wat meer basis.”

Hoe beleefde je de aanslagen in Parijs?

“Ik kom natuurlijk uit het zuiden met mijn familie. Daar leefde dat wat minder dan in Parijs, waar de aanslagen waren. Er blijft niemand echt voor thuis in het zuiden, maar het komt wel hard aan natuurlijk.”

Is dit voor jou het referentieseizoen?

“Dat zal ik pas in mei weten. Het loopt aardig. Dat ik eens twee keer kon scoren in een wedstrijd, toont dat ik aan het bijleren ben. Maar ik heb nog veel werkpunten. Op fysiek vlak, nog kalmer worden voor doel, mij minder opjagen op het veld, …”