Column Eén-twee van de Week: "De aankomende blessure van Valdés zal de (korte) duur van zijn passage bepalen"
Foto: © photonews
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
Wesley Muyldermans is auteur van verschillende boeken, maar eet, drinkt en ademt vooral voetbal en nog eens voetbal. Wekelijks geeft hij in ‘De Eén-twee van de Week’ zijn eigenzinnige en scherpe kijk op nieuwsfeiten, weetjes, geruchten of personages die de voorbije voetbalweek gekruid hebben.
Het afgelopen voetbalweekend was er een van vergane gloriën en weemoedig terugdenken aan betere tijden. Moet ik mijn opa zaliger dan toch postuum gelijk geven? ‘Vroeger was het beter’, dat heeft hij tot vervelens toe herhaald, maar die ene keer zal ik nooit vergeten. 11 mei 1988: Eli Ohana met de voorzet, Piet den Boer knikte binnen en Rik De Saedeleer – groen-wit bloed in de aders – reageerde uitzonderlijk kalm en koel. Mijn opa sprak toen de historische woorden: ‘Vroeger was dat niet waar geweest!’.
"Een harde kern voor de scheids die meer lawaai maakte dan 10.000 Kakkers" - Wesley Muyldermans
Ik – een jong veulen van net geen elf – wist niet waarover hij het had. Over Rik, de door onze geel-rode familie meest gehate volksfiguur? Over de splijtende actie die ons land voor het laatst een Europese beker bezorgde? Nee, hij zei het wanneer de camera zich richtte op het vak met Mechelse supporters, waar bier in de lucht gesmeten werd door Maneblussers met ontblote bast. Toen begreep ik er geen snars van, nu wel …
Gelukkig heeft mijn opa niet meer moeten meemaken wat ik vorige zaterdag moest ondergaan. Een harde kern voor de scheids – ‘vroeger was dat niet waar geweest …’, flitste door mijn gedachten – maar vooral 200 (groene, notabene!) mannen en vrouwen die meer lawaai maakten dan 10.000 Kakkers. Joeri begreep er geen snars van, ik ook niet … ‘Welkom in de hel van Malinwa’, zong ik ooit nog terwijl ik bier door de lucht smeet. Die hel is vandaag de dag artificieel – gecreëerd door de media – en de duivels zijn engeltjes. Rik in de hemel ziet het graag gebeuren …
In de hel van weleer had ik ooit eens zin – maar deed het niet – om bier te gooien naar ene Christian Brüls, toen aan zijn eerste seizoen bezig bij AA Gent. Ik wilde die duivelse dribbelkont blussen, er een engeltje van maken. Brüls was een weerlicht, iets buitenaards, en degradeerde zijn rechtstreekse tegenstander tot een Olli met een Mununga-kwaal. Wat kon die jongen voetballen! En wie zou die knaap uit de nationale ploeg kunnen houden? Mijn opa zou het zeker geprobeerd hebben. ‘Nen Duits’ bij de Rode Duivels? Dat nooit …! Nadien verloor ik Brüls wat uit het oog, maar zondag was hij daar plots weer.
"De Mos, die had er ook Brüls weer afgehaald", zou mijn opa gezegd hebben - Wesley Muyldermans
Klaar om in te vallen in het Astridpark, een beetje dollend met de vierde scheidsrechter. Dollen op het veld was er helaas niet meer bij. De duivel was zelfs geen engeltje meer, slechts een schim uit het vagevuur. Eén keer won hij een duel tegen zijn rechtstreekse tegenstander, die direct gewisseld werd door Hasi. ‘De Mos, die had er ook Brüls weer afgehaald!’, zou mijn opa gezegd hebben …
Die Hollandse zuurpruim had het zeker en vast ook aangedurfd om Valdés naar de kant te halen. De gewrichten en de motivatie wat vastgeroest – of iets in die zin – noemde Filip Joos het. Voor één keer kan ik niet anders dan Joos gelijk geven, hoe hels het karwei ook is. De voormalige vedette van FC Barcelona bewees het gelijk van mijn opa: het was vroeger echt wel beter! Ons graan zal de Spaanse orkaan wel doorstaan, want de passage van Valdés – dat staat nu al vast – zal uiteindelijk van korte duur geweest zijn. Zijn aankomende blessure – dat staat nu ook al vast – zal die duur bepalen …
Gelukkig zijn er nog vedetten waar je een wolkenkrabber kunt op bouwen. King Vince – want dat is hij ondertussen in Engeland – zag Touré de beslissende penalty binnentrappen en zijn ploegmaats wegstormen, maar nam zelf eerst rustig de tijd om de spelers van Liverpool te troosten. Wat een heer, die Kompany! Maar wat gezegd van Touré? Na zijn voltreffer trok hij een spurt – nochtans was hij al half kreupel – om te vieren, maar liep daarbij de échte held, doelman Caballero, straal voorbij. Diezelfde Touré die een scène maakte toen niet hij, maar Aubameyang verkozen werd tot Afrikaans voetballer van het jaar. Wat is er gebeurd met de bescheiden Touré van bij Beveren? Vroeger was het écht wel veel beter …
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief