Rode Duivels winnen met 3-0 tegen Ierland

De wedstrijd tegen Italië heeft zo zijn consequenties gehad. De bondscoach zal het wellicht uitleggen dat het keuzes om tactische redenen waren, maar Laurent Ciman, Radja Nainggolan en Marouane Fellaini betaalden wel het gelag. Carrasco, Meunier en Dembélé mochten hun waarde bewijzen.

Bijgevolg mocht De Bruyne ook naar het centrum opschuiven en dat maakt een wereld van verschil. Waarom hij tegen de flank geplakt bleef tegen de Azzurri, we weten het nog altijd niet, maar niet toevallig speelde hij verleden zaterdag zijn slechtste wedstrijd ooit voor de Rode Duivels.

Slechts één ploeg op het veld...

Met De Bruyne centraal domineerde België de hele wedstrijd, maar er stond slechts één ploeg op het veld die kwam om te voetballen. De Ieren beperkten zich tot verdedigen en soms zelfs afbraakvoetbal. "Er zijn van die ploegen die op slimme momenten een fout maken", zei Wilmots op zijn persconferentie.

Wel, de Ieren maaken er een sport van om de Belgen onderuit te halen. Uit de vrije trappen kon De Bruyne een paar keer iets creëren, maar in de box heersten de Ieren nog altijd. Alles om het spel te verstoren: Hendrick trapte een tweede bal in de actie van Hazard, de fans smeten een bal op het veld en Carrasco werd van het veld getrapt.

Ondanks een balbezit van bijna 70 procent konden de Rode Duivels amper kansen afdwingen. De kwaliteit van de voorzetten van Carrasco, Meunier en Vertonghen waren ruim onvoldoende voor Lukaku, die nochtans een goeie wedstrijd speelde. Hazard had na een twintig minuten wel altijd moeten scoren alleen in de zestien.

Witsel: te traag

Positief nieuws: de Belgen voetbalden. Meunier ging telkens over zijn man, Carrasco en Hazard wisselden constant van flank, De Bruyne regisseerde en verdedigend stond het als een huis tegen de niet echt indrukwekkende Ieren. Wat wel enerverende: Witsel die het spel vertraagde op momenten dat het snel moest gaan.

Wat er toe leidde dat 'onze jongens' bivakkeerden rond de zestien van Darren Randolph, maar er weinig schoten op doel te bewonderen waren. Alderweireld met een kopbal, Vertonghen met een halve omhaal en Witsel met een deviatie. Meer was het niet meer. En voetbal draait toch nog steeds om goals.

Romelu zoals bij Everton

Te weinig ruimte als we domineren, maar op de counter, dat is een andere zaak. De Rode Duivels lieten Ierland bij het begin van de tweede helft wat komen om dan op de tegenaanval dodelijk toe te slaan. De Bruyne maakte de actie op rechts en vond de meelopende Lukaku centraal. Romelu deed het zoals bij Everton: kijken en toeslaan!

De ontlading bij de aanvaller was enorm, zeker na zijn mindere eerste wedstrijd. Maar nogmaals: De Bruyne in zijn buurt is een heel ander verhaal dan met Fellaini bij zich. En de eerste goal leek een bevrijding, want ineens kwam er wel gevaar vanuit de tweede linie ook. Na heel wat breiwerk rond de zestien zette Meunier de bal voor en kopte Witsel - veel beter in de tweede helft - de 2-0 tegen de netten.

Die Meunier scoorde trouwens punten en mag zich vaste rechtsachter noemen vanaf nu. Hij lanceerde ook Hazard die - weer - op de counter Lukaku bediende en die maakte zijn tweede! Zo speel je dus met Lukaku! Snel diep en dan hem vinden in de box. Ondertussen liet hij zijn verdediger immers al lang achter zich.