Opinie Twee verloren jaren: tijd voor een Marxit

Tijd om de eer aan uzelf te houden en de Houba de Strooperlaan gedag te zeggen. Tijd om deze gouden generatie met een andere skipper op rooftocht richting Rusland te sturen. Vooral tijd om te bezinnen.

Dat u geen groot tacticus bent, wisten we na Brazilië ook al. Steeds opnieuw zagen we onder de broeierige zon in Mogi das Cruzes krek dezelfde training. Een beetje opwarmen, enkele passen geven en een partijtje vijf tegen vijf. Daarna wenkte de douche.

Twee jaar lang niets bijgeleerd

Die tactische trainingen, het inslijpen van uw systeem, dat zou wel tijdens die gesloten trainingen gebeuren, dachten we. De wedstrijden destijds in de groepsfase deed menig journalist daar al aan twijfelen. Na Argentinië gaf ene E. Hazard aan dat er amper op tactiek getraind werd.

Kwaliteiten heeft u, dat is duidelijk. Die truc met Lukaku voor de wedstrijd tegen Ierland? Meesterlijk. Maar het zijn uw gebreken waar u moet aan werken. Daar rekenen we u schuldig verzuim aan. Op die twee jaar heeft u niets bijgeleerd, zo blijkt.

Twee dagen voor de wedstrijd tegen Wales, dat een systeem speelt waarbij het onze nationale ploeg al tegen Italië dun door de broek liep, sloot u de training af. De hoera-stemming na Hongarije verdween al snel bij de pers toen de spelers aangaven dat het om een 'normale' training ging.

Defensie zonder duidelijkheid

Het resultaat werd al snel duidelijk. Ondanks vier dagen voorbereiding wist de hele linkerhelft van uw defensie niet wie nu welke Welshmen moest aanpakken. Noch op stilstaande fases, noch in de wedstrijd zelf. Discussies onderling, wilde gebaren van u aan de zijlijn.

Neen, naar de buitenwereld toe ziet dat er niet goed uit. De vele afwezigen in de defensie zijn een verzachtende omstandigheid, maar géén excuus. Als u vier dagen voorbereiding heeft, moeten niet alleen de vier verdedigers die zullen starten weten hoe de tegenstander op te vangen.

De volledige kern moet tot in de puntjes weten wanneer wie moet doordekken op die dekselse Welshe vleugelverdedigers én hoe die extra man in het middenveld opgepikt moet worden. Toch liep het helemaal in het honderd.

Dat mogen we alleen ú aanrekenen, Marc. Niet die jonge verdediging die pas komt piepen, niet de sterren voorin die tussen al die Welshmen niet eens het doel konden ontwaren, niet die spits die zich kapot werkte voor die twéé ballen, die hij schromelijk miste.

Rechterflank de vuilbak in

Rest er nog die wissels, Marc. Alsof het nog niet erg genoeg was, moest u bij de rust ingrijpen om het alom bekende Welshe systeem te counteren. Carrasco liep met stoom uit de oren en bliksem uit de ogen het stadion uit. Hij zag ook dat die rechterflank leeg achterbleef.

Als we al deze factoren optellen, is er maar één beslissing die kan genomen worden. En die moet u vooral zelf nemen. Laat deze gouden generatie met al dat potentieel over in bekwamere handen. Bedankt en vaarwel, Marc.