Wales won met 3-1 van België en stoot daarmee door naar de halve finales

Iedereen weet intussen wel welke problemen onze defensie allemaal heeft. Marc Wilmots moest kiezen tussen Jason Denayer en Laurent Ciman en moest Jordan Lukaku als linksback zetten. De beslissing viel vrijdagnamiddag pas: Denayer mocht opdraven tegen Wales. Carrasco kreeg ook zijn basisplaats terug.

Wales, dat is Bale, Ramsey en negen man met een hoog boksersgehalte. Allemaal wel bedreven in het voetbalspelletje, maar niet van het niveau dat de meeste Duivels hebben. Op papier waren de Rode Duivels dus weer favoriet, maar het verleden leerde ons al dat Welshmen moeilijk te verteren tegenstanders zijn.

De rook van Nainggolan

Nochtans hadden onze jongens zich het een pak makkelijker kunnen maken als ze na zeven minuten één van hun vier grote kansen in één fase tegen de touwen hadden gewerkt. Maar Carrasco, Meunier en Hazard zagen elke keer een Welshe verdediger met gevaar voor eigen lijf en leden zich voor de bal werpen.

En Bale - zowat overal op het veld te vinden - profiteerde bijna om op de tegenaanval te prikken. Maar dan was daar Nainggolan. De rook komt niet alleen van zijn sigaretten. Hazard legde de bal panklaar op zo'n metertje of 25 en Radja mocht uithalen.

Ondertussen hebt u die goal allemaal al gezien, maar wij durven zweren dat Hennessey zijn handschoenen vuur hadden gevat. De doelman raakte het leer nog even aan, maar zelfs een muur van gewapend beton had die bal niet uit de kooi kunnen houden: 0-1. Laat die jongen zijn saffie maar roken.

Niet dat die Welshmen aangeslagen waren. Ze gingen gewoon wat meer drukken en zonder Courtois had het al snel 1-1 gestaan. De doelman haalde het leer echter schitterend uit zijn doel. Op het halfuur was het echter wel prijs. Wilmots stond druk te gebaren naar zijn verdediging bij een corner, maar blijkbaar begrepen ze hem niet, want Ashley Williams stond volledig vrij - Lukaku ging de mist in - om binnen te koppen: 1-1 en alles te herdoen.

Fellaini in de strijd

Het probleem met België is dat ze na een goal niet meteen doordrukken om de tegenstander volledig tegen het canvas te meppen. Blijkbaar moeten ze toch altijd even met de neus op de feiten gedruk worden. En soms doet zoiets pijn, veel pijn. Wales pakte de match helemaal over, waar de Duivels alles in handen leken te hebben voor de tegengoal.

En het probleem lag nu wel duidelijk op tactisch gebied. Zelfs het kleinste kind weet dat Gareth Bale over het middenveld zwermt. Maar daardoor kwamen Nainggolan en Witsel wel tegen drie man te staan. Wilmots - zwaar de mist in - stuurde bij de rust bij. Carrasco ging eraf voor Fellaini. Meer duelkracht in het midden dus. Maar op rechts? Daar was het grote niets...

Tactisch volledig de mist in

Het werkte even, want binnen de vijf minuten hadden zowel Lukaku als Hazard een dot van een kans. Twee keer voorlangs wel. Maar dan de ontnuchtering: weer een bal in de box en Robson-Kanu had de beweging van zijn leven in huis. Drie verdedigers als kinderen het bos in gestuurd en 2-1.

De verdediging ging ten onder. Denayer speelde een verschrikkelijke match, Lukaku durfde niks en Meunier zag er ook niet al te goed uit. Wilmots zette alles op alles: met drie achterin, Mertens er bij op en even later ook nog Batshuayi. Wales met elf man voor de goal en niet willen plooien!

Invaller Vokes scoorde zelfs nog een derde goal en daarmee was het verhaal ten einde. België is een enorme teleurstelling rijker. De Rode Duivels zullen de Europese prijs niet pakken. We kunnen veel zeggen, maar we blijven met een wrang gevoel zitten. Uit deze groep had meer gehaald kunnen worden.