Anderlecht won met 1-2 van Moeskroen na een moeilijke eerste helft

Rene Weiler schuwt de zware beslissingen niet. Gisteren liet hij al weten dat hij een paar jongens rust ging geven en tegen Moeskroen zette hij onmiddellijk Steven Defour, Bram Nuytinck en Idrissa Sylla op de bank. In het geval van die laatste twee zijn we wel niet zeker of het effectief om rust gaat, want voor die twee posities is paars-wit nog op zoek naar versterking.

Hanni diepe spits

Defour dus geen kapitein, de hete aardappel werd met een weekje opgeschoven. Maar Weiler ging nog een stapje verder en speelde zonder echte spits. Sofiane Hanni, van nature een spelverdeler, mocht als 'valse 9' het veld opstappen. Achteraan kreeg Kara een nieuwe kans ten koste van Nuytinck. De jonge Idrissa Doumbia, een groot talent, moest dan weer de plaats van Defour innemen.

En het begon goed, want Anderlecht liet de bal snel van voet tot voet gaan, maar zonder spits - zou het een signaal zijn van Weiler dat hij een snelle aanvaller wil? - vloeide daar niet veel gevaar uit voort. Eén keer kon Chipciu uithalen, maar Vagner stond er ook nog. Moeskroen leek wel klaar voor de slacht, maar ging zelf even voor slager spelen.

N'Sakala met verkoudheid

Net voor het halfuur werd een bal naar voor gepompt en Markovic en N'Sakala gingen erachteraan. De linksachter van paars-wit zal echter een koutje opgelopen hebben van de snelheid waarmee de Serviër hem voorbij liep en de bal in het dak van het doel ramde. Tja, Moeskroen zal voor Anderlecht blijkbaar nooit een makkelijke opgave worden...

Op de linkerflank is er trouwens ook nog een probleem. Acheampong leek enkel voor zichzelf te willen spelen en N'Sakala... Weiler moet hopen dat Obradovic zo snel mogelijk klaar is... En dat die nieuwe spits er heel snel staat, want Anderlecht had evenveel kansen als Moeskroen, namelijk één!

Wet van het voetbal: met spits is het makkelijker

Weiler moest wel teruggrijpen naar Sylla, al snel in de tweede helft. De ideeën om het op een voetballende manier te forceren, ontbraken. En blijkbaar gelden de wetten van het voetbal nog steeds voor Anderlecht: met een aanvaller erbij ging het makkelijker. Al viel de 1-1 wel via de perfecte counter: Chipciu stak het halve veld over en gaf dan op het juiste moment mee met Acheampong die mooi afwerkte.

En nog geen vijf minuten daarna hing de 1-2 al tegen de netten. Sylla gooide zijn gewicht in de aanval en de verdediging van Moeskroen had het zo makkelijk niet meer. Tielemans en Hanni zetten de aanval op en Sylla rondde af voor doel. Zo makkelijk kan voetbal dus zijn met één gerichte wissel. Of waren het er twee? Want Defour was ook op het veld gekomen en zorgde direct voor meerwaarde.

Anderlecht op drie minuten op voorsprong en dat gaven ze niet meer uit handen. Al drongen ze ook niet meer aan op een derde goal, maar Moeskroen had de kracht niet meer om de gelijkmaker te forceren.