Anderlecht speelt 2-2 gelijk tegen AA Gent
Foto: © photonews
Pijnlijk, vernederend, beschamend... Na de eerste helft moet toch heel Anderlecht gedacht hebben wat ze in godsnaam met zo'n verdediging gingen doen. Moses Simon liet de hele rechterkant van het veld er als miniemen uitzien. Anderlecht kwam in de tweede op voorsprong, maar in de laatste minuut...
Zou het zijn dat Rene Weiler nog niet gehoord had van Moses Simon? We geloven het niet echt. Maar dacht hij nu echt dat Stéphane Badji de Nigeriaanse wervelwind zou kunnen tegenhouden? Het Senegalese koppel rechts in de verdediging zag in de eerste helft sterretjes langs alle kanten.
Nochtans was Anderlecht op voorsprong gekomen nadat Neto in de zestien Acheampong onderuit haalde. Niet al te slim om een race naar de bal in te zetten met de razendsnelle Ghanees, maar tot daaraan toe. De strafschop van Tielemans was trouwens perfect in de rechterbovenhoek getrapt: 1-0.
Twee rijexamenpaaltjes: hallo Lombaerts?
Voor de rest was Tielemans onzichtbaar in de eerste helft. Hij had het moeilijk, maar niet zo moeilijk als Kara en Badji. Simon liep erdoor alsof het twee paaltjes waren. Je kent ze wel: die paaltjes waar je moet tussen slalommen bij je rijexamen. Die leggen je ook weinig in de weg als je erdoor moet, laat staan dat ze schade toebrengen.
Zo moet Moses zich gevoeld hebben toen hij keer op keer op weg naar doel kon gaan. Roef had Milicevic en Foket al van een goal moeten houden, maar toen Moses twee minuten na de openingsgoal een schitterend schot uit zijn voeten schudde, moest hij zich gewonnen geven. Badji en Kara bewogen wat mee met de wind, maar voor de rest kwam er weinig verdedigen aan te pas. Te log en te traag om een zo snelle speler tegen te houden.
Achtste wereldwonder
En als Perbet één van zijn drie grote kansen had afgewerkt, was Anderlecht meer met zijn neus op de feiten gedrukt. Hallo Lombaerts? Die verdediging... Jongens toch! Gent-coach Vanhaezebrouck speelde het ook slim. Bij corners voor Anderlecht hield hij steevast vier maan vooraan en doelman Rinne had bij elk balcontact de opdracht om Simon te lanceren. Zelfs op hoge ballen haalde die het van Badji! Een wonder was het dat Anderlecht met 1-1 de kleedkamer in mocht.
Bij de rust haalde Weiler Capel en Badji naar de kant. Acheampong moest zowaar rechtsachter gaan spelen om Simon te gaan opvangen, Deschacht werd linksachter en Sowah rechtsmidden. Een vreemde maar succesvolle ingreep van Weiler. En als zijn spits zich dan nog met de zaken ging bemoeien, werd het heel wat makkelijker. Teodorczyk ramde na een mooie individuele actie de 2-1 tegen de netten, Nielsen ging helemaal de mist in. Twee minuten ver in de tweede helft...
Anderlecht vol vertrouwen. Er moeten daarboven wel enkele goden zitten die vandaag paars-wit graag zagen, want wie dit had verwacht na de eerste helft, die mag volgende week ons lottoformulier invullen. En het was niet dat Anderlecht de tweede helft zoveel beter voetbalde. Het was nog steeds alle hens aan dek achteraan, maar Gent bleef ook morsen met de kansen.
Zo had Kums wel een aantal kansen en ook Saief mocht aanleggen, maar telkens niet goed genoeg. Anderlecht parkeerde zowaar de bus voor eigen doel. Wie had dit ooit gedacht van de grootste club van het land? Met elf achter de bal! Anderlecht had eigenlijk twee schoten binnen het kader en scoorde daar twee keer uit. Efficiënt dat wel, maar het spel, dat was iets anders. En in de laatste minuut kregen ze het deksel nog op de neus: de ingevallen Asare ramde wondermooi een voorzet van Ndongola in doel.