Anderlecht verliest na strafschoppen in Charleroi voor de Beker
We hebben nog nooit een trainer zo met zijn eigen lot zien spelen als René Weiler. Als je weet dat je toekomst afhangt van de komende matchen ga je meestal geen zes basisspelers veranderen. Niet Weiler... Gegokt en verloren gaan we niet zeggen, want zo'n strafschoppenreeks is een loterij.
De eerste reactie in de perszaal toen we de opstellingen onder ogen kregen: "Weiler wil buitengesmeten worden." We hadden immers niet verwacht dat de Zwitser zijn hele ploeg ging overhoop werpen, maar een achtste finale in de Beker van België leek voor hem hét moment om eens te gaan roteren. En ook niet een beetje, want hij veranderde zijn ploeg op maar liefst zes plaatsen.
Roef, Najar, Acheampong, Capel, Badji... ja zelfs Kabasele verschenen aan de aftrap. Kabasele had maandag nochtans al een match met de beloften achter de rug. Voorzitter Roger Vanden Stock had in de namiddag aangegeven dat de match van zondag tegen Kortrijk veel belangrijker ging worden. Maar toch...
Niemand die verbaasd opkeek toen na vier minuten de 1-0 al tegen de touwen hing. Tielemans kopte naar het midden weg en daar stond Marcq te wachten die de bal lekker in de hoek vlamde. Al was er ook wel wat twijfel bij Roef, die zijn arm niet volledig strekte. Anderlecht leek op weg naar de slachtbank, want Charleroi legde een paar lekkere combinaties op de mat en Anderlecht... niet.
Paars-wit grossierde in slechte passes, met het drietal Badji, Capel en Kabasele dat elkaar naar de kroon stak om het meeste foute passes. Nipt gewonnen door Capel denken we. Maar Charleroi bracht niet veel meer, al bracht Acheampong Roef nog eens in de problemen en vlamde Pollet een bal over. Geen grootse match dus.
In de tweede helft mocht Kabasele - tot wiens verdediging we moeten zeggen dat hij amper een match op het hoogste niveau speelde de laatste zes maanden - nog een kwartier blijven aanmodderen tot Weiler eindelijk gehoor gaf aan de smeekbede van de supporters en Teodorczyk op het veld zette. En ineens ging er wel gevaar uit van paars-wit.
Teo stak direct de lont aan het vuur met een retro die in de jaaroverzichten gemogen had indien hij was binnengegaan. En ook Capel mocht gaan zitten, om plaats te maken voor de wederoptredende Chipciu. En ja hoor, dat scheelde meer dan een slok op een borrel. Charleroi werd langzaam achteruit gedrukt.
Weber-statistieken
En jawel, 't is stilaan geen fenomeen meer, maar een wonder. Een wedstrijd zonder goal van Lukasz Teodorczyk? Daar moeten ze bij beginnen nadenken bij Anderlecht. En Charleroi zal ook niet negatief in zijn balans komen te staan, want tien minuten voor tijd bracht Bruno de bal toch eens goed voor. Zonder aarzelen knikte de Pool binnen. Ongelooflijk wordt het. Zijn 20ste goal voor paars-wit en we zijn nog niet Nieuwjaar.
Een machine zonder voorgaande in België. 20 goals in 23 matchen, dat zijn Josip Weber-statistieken? Wie, zegt u? De jongere lezers zullen hem niet kennen, maar zoek hem maar eens op. Hij heeft zelfs nog voor Anderlecht gespeeld, maar zijn neus voor goals werd er geremd door de vele blessures.
Buitenspelgoal-verlengingen
Anderlecht op weg naar winst en dat hadden ze ook beet gehad als Bruno de huizenhoge kans op assist van Teodorczyk had afgemaakt. Maar in de slotfase kwam Charleroi langszij na een buitenspelgoal van Baby, die de bal op zijn lijf kreeg via Roef: 2-2. Maar die goal had altijd afgekeurd moeten worden. En het was niet dat het een beetje was... Videoref?
De twee verlengingen baarden een dooie muis en dus moesten strafschoppen uitsluitsel geven. Daarin miste Teodorczyk en niemand van Charleroi en dus gaat Charleroi door naar de kwartfinale.