Anderlecht won met 2-0 tegen Zulte Waregem
Foto: © photonews
Anderlecht heeft problemen, maar blijkbaar vallen die op te lossen met de bankzitters. Een barslechte eerste helft werd gekenmerkt door 2 enorme missers. En ook in de tweede helft leek paars-wit niet te kunnen scoren tegen een slim Zulte Waregem. Maar twee wisselspelers toonden wel hun efficiëntie.
Vanhaezebrouck is dan toch ook aan het roteren gegaan, maar niet op de posities en met de namen die we verwacht hadden. Als je manager in de pers eens van haar oren maakt, dat kan blijkbaar wel helpen, want Nicolae Stanciu stond ineens in plaats van Gerkens aan de aftrap. In doel stond dan weer Sels (al heel het seizoen een rotatiesysteem met Boeckx) en de zieke Dendoncker werd vervangen door Josué Sa.
Misser van wereldformaat
Maar laten dat nu niet de probleemposities zijn. Francky Dury had het goed uitgekiend. Coopman volgde Kums tot hij er gek van werd, Doumbia deed hetzelfde met Trebel. En dus had Anderlecht geen andere keuze dan over de flanken te spelen. Enige problemen: een linkerflank was er niet, want Onyekuru was meer weg dan daar en Appiah... tja. Er riepen zelfs fans op om hem tijdens de rust te verkopen...
En dan was er nog Lukasz Teodorczyk. Patrick Goots vertelde ons deze week nog dat hij beter wat bij de beloften vertrouwen kon gaan opdoen. Maar als hij daar zo'n kans mist als Stanciu hem voorschotelde, zou hij zelfs door de jonkies weggehoond worden. Vanop twee meter voor een leeg doel drie meter overschieten... Dat heeft niet enkel met vertrouwen te maken. De Pool is gewoon helemaal uit vorm.
Donderwolk
Anderlecht had nog één goeie kans met Onyekuru die alleen voor Bostyn opdook, maar de jonge doelman won het pleit. De donderwolk die daarna de kleedkamer instapte had veel weg van Hein Vanhaezebrouck. Bij Dury kon er wel een glimlachje af. Zijn ploeg volgde de tactische aanwijzingen tot op de letter en wachtte geduldig op dat ene kansje.
Stanciu viel weinig te verwijten, hij probeerde en had wel enkele goeie voorzetten in huis. Trebel probeerde het vuur erin te krijgen... En daarmee was alles gezegd. 298 minuten zonder doelpunt, terwijl dat onder Weiler maximaal eens 251 was. Vanhaezebrouck bestoefte de kwaliteit in zijn kern bij zijn aanstelling. Maar zou hij daar nu nog zo over denken? Tja, het kwam toch allemaal goed?
Want Paars-wit kreeg wel genoeg kansen, maar Onyekuru, Hanni en Teodorczyk wrongen die vakkundig de nek om. En dan leken ze het deksel op de neus te krijgen. Trebel sprong iets te enthousiast - wat heeft die de laatste weken gegeten? - in de nek van De Pauw en Wouters wees resoluut naar de penaltystip. Kaya besloot echter om zonder aanloop veel te zwak in te schieten en Sels triomfeerde.
En dan besloot Hein dat het welletjes geweest was voor Teodorczyk. Hij haalde hem samen met Stanciu naar de kant voor Harbaoui en Gerkens. En kijk: 7 minuten later stond het 2-0. Twee kopbalgoals van de invallers. Gouden wissels ja. En ze verdoezelden veel van de vele afval in het spel en de moeilijkheden op de flanken. Niet toevallig kwamen de voorzetten van Kums en Hanni. Maar Anderlecht profiteert dus wel van het puntenverlies van Club Brugge.