Effectief tien spelers buiten? Dan is dit de ruggengraat waarop Sporting Lokeren moet voortbouwen

We beginnen achterin, want daar zijn de felste lichtpunten. Ari Skulason was weer de Ijslandse krijger op de linkerflank die hoogstwaarschijnlijk als enige Tricolores op het WK zal aantreden. Jakov Filipovic was eveneens sterk in zijn eerste seizoen, maar het zal vermoedelijk niet genoeg zijn om in de selectie van Kroatië te geraken. Bovendien is het niet zeker of hij wel blijft.

Naast hem staat Mijat Maric. De penaltyspecialist blijft een rots, maar begint zijn 33 lentes te voelen en moest dit seizoen ook al eens afhaken met een hardnekkige blessure. Toch is een fitte Maric altijd een vaste waarde. Achter hem vind je Davino Verhulst, die ondanks de kritiek die hij soms kreeg een overtuigend sluitstuk was.

Laat ons een rijtje hoger schuiven en dan kom je bij één man uit die in geen enkel universum weg te denken is bij Lokeren: Killian Overmeire. Winteraankoop José Cevallos zoekt nog, maar toonde al dat hij genoeg in zijn mars heeft om volgend seizoen een sleutelfiguur te zijn. In het aanvallende compartiment vinden we er amper één die niet mag ontbreken: Steve De Ridder. Met zijn grote ervaring in binnen- en buitenland kan hij de rest op sleeptouw nemen.

De volgende lichting

Ter vervanging van de tiental vertrekkers moet Lokeren zeker geen tien transfers gaan doen. Er zijn al meerdere successen uit de jeugdwerking van Lokeren voortgekomen en het zullen niet de laatsten geweest zijn. Sommige jongens hebben zich al (een beetje) mogen tonen in de A-kern. 

Amine Benchaib (19) is een van de ontdekkingen van het seizoen, Bob Straetman (20) was goed vertrokken maar had pech toen hij in de zomer maandenlang geblesseerd uitviel, Arno Monsecour (22) toonde zich al een echte leider en speelde nog negentig minuten in Moeskroen, Gil Van Moerzeke (20) maakte na Nieuwjaar zijn debuut en met Ortwin De Wolf (20) heb je een uitstekende keeper in de aanslag. Allemaal jonge talenten die klaar zijn voor het hoogste niveau.