Analyse Het proces van Lokeren: (nog) geen typeploeg, élke match nieuwe probeersels van Maes

Opvallend: Sporting Lokeren speelde in de eerste zes wedstrijden nog geen enkele keer met dezelfde basiself en coach Peter Maes wisselde zelfs al meermaals van systeem. Een analyse.

Doel

Verhulst begon nog aan het seizoen, maar verloor wat krediet door vermijdbare tegendoelpunten en een jong toptalent als De Wolf is, zeker voor Lokeren, simpelweg te goed om niet te gebruiken. Vanaf speeldag drie stond hij onder de lat en hij is er niet meer vanonder gekomen.

Verdediging

Centraal begonnen twee vaste waarden aan het seizoen. Filipovic, die wel één match miste door schorsing, en Maric, die na jarenlange trouwe dienst terugkeerde naar Zwitserland. Met Deschacht is er nu wel iemand om zijn plaats in te nemen en in zijn debuutmatch bewees hij alvast dat hij nog lang niet uitgeblust is.

De vleugelbacks waren en zijn nog steeds vraagtekens. Op rechts: Marzo begon op de openingsspeeldag tegen Genk zo slecht dat hij sindsdien geen minuut meer gespeeld heeft, het probeersel met Diaby in Sint-Truiden was ook niet je dat, en nu lijkt het nieuwkomer Tirpan te worden voor de komende weken. 

Op links: Skulason, nochtans intrinsiek één van de besten, werd uit de ploeg geduwd. Na de komst van Ben-Harush moest hij zonder veel succes een rij hoger spelen op STVV, de laatste drie wedstrijden startte hij zelfs niet meer. Straffe keuze.

Middenveld

De enige linie waar enigszins zekerheden te vinden zijn. Het trio is altijd Overmeire-Marecek-Cevallos, met uitzondering van de match tegen STVV waar Terki kwam depaneren voor de lichtgeblesseerde kapitein.

Aanval

In de aanval - al jaren het grootste pijnpunt van Sporting - is al het meest geschoven. 'Maar er waren toch twee nieuwe spitsen gehaald?' Saroka kon in vier wedstrijden als basisspeler geen enkele keer scoren en Jovanovic is nog niet fit genoeg om een volle match te spelen. 

Drie wedstrijden lang werd er maar wat aangemodderd zonder enig resultaat en dan begon Maes zijn tactiek zichtbaar aan te passen. Dat werd duidelijk tegen Standard: Saroka speelde meer als linkerflank, met Cevallos als valse negen. Nog geen hit, maar gezien de omstandigheden wel begrijpelijk.

Tegen Gent kon Lokeren, ondanks het verlies, zeggen dat het er al een stuk beter uitzag. Opnieuw was Cevallos valse negen - er stond zelfs geen spits op het veld - en net hij maakte de goal. Maar in de Wase derby was Lokeren voor het eerst echt de betere ploeg was en dat leverde een verdiende zege op. Dat was met Miric als centrale aanvaller, Cevallos ietsje lager en veel infiltrerende spelers vanop de flanken. 

Heeft Maes na al deze probeersels nu de formule gevonden die hij voor de rest van het seizoen wil gebruiken? Krijgt Lokeren snel een typeploeg? Meer na de interlandbreak...