Westerlo morst met de kansen tegen Oostende en het blijft 0-0

Zowel Westerlo als Oostende wou aanknopen met een zege, maar het was vooral de thuisploeg die dat liet zien. Eigenlijk alleen maar de thuisploeg. Na drie minuten liet de thuisploeg al drie mogelijkheden noteren. De bezoekers konden daar in de eerste helft maar een schamel kopkansje tegenover stellen. De Sutter schampte zijn poging, daar heeft hij al beter mee gedaan.

En voorts was het telkens doelgevaar vanwege de Kemphanen. Alleen ontbrak het hen aan efficiëntie. Dutoit moest in de hele eerste helft maar een keer tussenbeide komen. Hij ging goed plat op een verrassende, lage uithaal van Abrahams.

Brüls, Naessens, Petrov, Van Eenoo en Abrahams probeerden het allemaal. Net naast de kruising, in de muur, in het zijnet, een afstandsschot dat net naast de kruising viel … Nee, de afwerking moest beter bij de thuisploeg. De schaarse tegenprikjes van Oostende via de snelle Sakala veroorzaakten geen doelgevaar. Vooral KVO mocht dus blij zijn met de 0-0 ruststand.

Broos moest noodgedwongen de geblesseerde Dutoit in de kleedkamer laten. Ondoa nam zijn plaats in en moest al na een twintigtal seconden plat gaan op een relatief ongevaarlijke uithaal van Abrahams.

In de tweede helft was er iets meer dreiging vanwege de bezoekers. Zo ging een gekruist schot van Sakala maar net voorlangs en werd een afstandsschot van Vandendriessche door een ploegmaat in doeltrap verwerkt.

En wat Westerlo betreft was het van hetzelfde laken een broek. Weer veel dreiging, maar de afwerking liet te wensen over. Een ploeg uit 1A zou die kansen misschien wel hebben afgemaakt.

Door het gelijkspel behoudt Oostende de kloof van 1 puntje op Westerlo.