Vrancken blikt terug op bekerwinst van exact een jaar geleden: "Ik krijg nog kiekenvel... Na al die shit..."

Voor Vrancken was dat zelfs niet moeilijk. "Dat laatste fluitsignaal is een moment dat ik nooit zal vergeten. Ik besefte ook meteen dat we iets historisch hadden neergezet. Ik krijg er nog kiekenvel van als ik eraan terugdenk. De beker winnen, als tweedeklasser en underdog, na een seizoen waarin je bakken shit over je hebt gekregen... je moet het maar doen, hè", zegt hij bij Knack. 

"Pas op, ik voelde geen revanchegevoelens, het was pure gelukzaligheid. Genieten, met die massa supporters rond je. Ik zag plots ook mijn vrouw en kinderen in de tribune en kon hen mijn shirt als bekerwinnaar geven. De max! Na de viering in het Koning Boudewijnstadion trokken we met de bus naar Mechelen, waar we eerst voor een volle Grote Markt een feestje konden bouwen en vervolgens tot in de vroege uurtjes doorgingen in het eigen stadion."