Analyse Rode Duivels zijn het levende bewijs: je blijft als jonkie beter in België, dan dat je je geluk in het buitenland zoekt

Het is een discussie die elke voetbalfan blijft bezighouden. Kiest een jonge speler het best voor de beroemde opleidingen in het buitenland of doen zijn er beter aan hun kans af te wachten bij hun Belgische club? Voetbalkrant legt de huidige generatie Rode Duivels op de rooster en kijkt naar hoe dat voor hen het beste uitpakte.

Zij bleven in België

Voor Thibaut Courtois kwam dat debuut er al snel. Op amper 16-jarige leeftijd moet hij noodgedwongen depanneren tegen AA Gent en mag hij voor het eerst debuteren. De huidige nummer 1 krijgt daarna nog even de kans om zich verder te ontwikkelen, maar wordt in 2011 al kampioen van België. Daarna gaat het snel voor Courtois en na sterke prestaties bij Atlético Madrid, Chelsea én de Rode Duivels wordt hij de nummer één bij Real Madrid.

Het hoeft dan ook niet te verbazen dat de keuze van Courtois om bij Genk te blijven goed heeft uitgepakt. Zijn carrière zal misschien nog het meest verbaasd hebben, aangezien collega Koen Casteels als het grotere talent werd gezien bij Racing Genk.

Romelu Lukaku en Kevin De Bruyne worden als zo'n grote talenten gezien dat ze al vrij snel hun debuut mogen maken. Lukaku was amper 16 jaar, De Bruyne was er 17. De twee krijgen heel wat aanbiedingen in de jeugd van Europese topclubs, maar kozen voor de doorbraak in eigen land. Voor beide liep dat goed af. Ze zijn beide absolute sterkhouders bij de Rode Duivels en behoren zelfs tot de betere ter wereld op hun positie.

Axel Witsel was de exponent van het Standard dat kampioen werd met Standard en zijn debuut bij de Rode Duivels liet dan ook niet lang meer op zich wachten. De controlerende middenvelder bleef Standard vijf jaar trouw en zou later nog clubs als Benfica, Zenit en Borussia Dortmund aan zijn cv toevoegen.

Thomas Meunier brak door in de lagere regionen van het Belgische voetbal en is het levende bewijs dat talent altijd komt bovendrijven, maar vooral hard werken belangrijk is. Bij Club Brugge werd hij omgebouwd tot rechtsachter en daar zijn de Rode Duivels hen nog altijd dankbaar voor.

Ook zij bleven in België

Geen basisspeler bij de Rode Duivels, maar zeker het vermelden waard zijn Youri Tielemans, Timothy Castagne, Michy Batshuayi en Simon Mignolet. Vaste klanten in de selectie van Roberto Martinez - Tielemans solliciteerde zelfs al vaker naar een basisplek-. Ook zij bleven in België en waren eerst uitblinker in de Jupiler Pro League. Mignolet degradeerde zelfs mee met STVV naar tweede klasse. In België kregen ze hun kansen en deden ze al heel wat ervaring op, vooraleer de stap naar het buitenland te wagen.

Ondertussen is hij er dan wel mee gestopt, maar ook Vincent Kompany bleef Anderlecht trouw en gaf een voorkeur aan een project bij de club van zijn hart boven het grote geld van het buitenland. Wij zijn er zeker van dat Kompany dat grote geld alsnog heeft binnengehaald in zijn periode bij Manchester City. Ook die andere 'gepensioneerden' Mousa Dembélé, Steven Defour en Marouane Fellaini bleven in België en zullen zich dat niet beklaagd hebben.

Ook deze spelers bleven in België: Leander Dendoncker, Dennis Praet, Matz Sels, Brandon Mechele, Yari Verschaeren, Elias Cobbaut, Hans Vanaken, Christian Benteke, Hendrik Van Crombrugge, Leandro Trossard, Christian Kabasele en Maxime Lestienne

Zij vertrokken naar het buitenland

Onze kapitein, Eden Hazard, koos voor de opleiding van Lille. Al kan er ter verdediging van de aanvaller uit La Louvière ook wel gezegd worden dat er geen enkele jeugdopleiding van een Belgische topclub dichter ligt bij hem dan die van Lille. Bij Lille maakte hij ook al snel zijn debuut én furore. Hazard blinkt uit in alle jeugdreeksen en zet dat gewoon verder bij de profvoetballers. 

De eeuwige discussie blijft wie van de twee nu beter is, Kevin De Bruyne of Eden Hazard? Wat we wel kunnen zeggen is dat beide een voorbeeld zijn dat zowel in België blijven als vertrekken goed kan uitdraaien.

Jan Vertonghen, Toby Alderweireld en Thomas Vermaelen kozen voor de befaamde jeugdopleiding van Ajax en de drie werden geweldige verdedigers. Die eerste twee vormden jarenlang het centrale duo van Tottenham, terwijl Vermaelen kapitein werd bij aartsrivaal Arsenal. De kans om in de jeugdopleiding van Ajax terecht te komen zal voor veel spelers een positieve invloed hebben op hun carrière.

Ook Dries Mertens en Nacer Chadli proberen hun geluk in Nederland. Het duo begint samen hun carrière bij AGOVV Appeldoorn (Mertens maakte het seizoen ervoor wel al geweldig veel indruk bij Aalst). Door telkens de juiste stap te kiezen werden beide gevestigde waarden bij de Rode Duivels en met Napoli en Tottenham hebben beide Rode Duivels ook niet verkeerd geboerd tijdens hun carrière.

Ook zij vertrokken

Thorgan Hazard begon zijn carrière bij Lens en werd door de transfer van zijn broer richting Chelsea gehaald en keerde nog wel even terug naar België. Bij Borussia Mönchengladbach kwam hij echter helemaal tot ontbolstering en nu speelt hij voor Borussia Dortmund en is hij de vaste keuze van Roberto Martinez op links.

Zijn grootste concurrent, Yannick Carrasco, begon zijn carrière ook in Frankrijk, bij AS Monaco. Al snel volgde een toptransfer naar Atlético Madrid, waar hij sinds deze winter weer zit. Al kan van Carrasco zeker gezegd worden dat hij niet alles uit zijn carrière haalt.

Ook deze spelers vertrokken: Jason Denayer, Dedryck Boyata, Divock Origi, Adnan Januzaj

De selectie van de Rode Duivels herbergt veel meer spelers die in België bleven en hier hun kans kregen. Het valt te hopen dat veel jonge spelers in België een voorbeeld nemen aan de huidige generatie Rode Duivels en niet meteen voor het grote geld kiezen uit andere landen. 

Al zijn er genoeg uitzonderingen. Eden Hazard bewijst dat een sterke jeugdopleiding in het buitenland evengoed kan doen voor een carrière, zolang de kwaliteit van de jeugdopleiding maar de voorkeur geniet boven het financiële plaatje. Er zijn genoeg voorbeelden van Belgische supertalenten die het buitenland te snel kozen en zo hun carrière in het slop zagen geraken, met Musonda, Svilar en Bakkali als beste voorbeelden.

Gelukkige zien we met Yari Verschaeren, Jérémy Doku, Charles De Ketelaere en Nicolas  Raskin vaker talentvolle jongens in België blijven en hier vechten voor hun plek.