KV Mechelen vecht tegen degradatie en dat zou echt niet mogen: hoe ze zichzelf bijna wekelijks in de eigen voet schieten

Efficiëntie

Met 24 gemaakte goals is KV Mechelen zeker niet de slechtste van de klas, maar het aantal goals staat niet in verhouding met het aantal kansen dat ze afdwingen. KVM heeft het moeilijk om te scoren en had er eigenlijk al een pak meer moeten maken gezien het aantal kansen. Denk maar terug aan de thuiswedstrijden tegen Anderlecht (2-2) en Cercle (2-3). Een 1 op 6 die eigenlijk altijd een 6 op 6 had moeten zijn. De matchen tegen Oostende en Eupen zijn nog zo een paar voorbeelden.

Dat wordt nog pijnlijker als je de efficiëntie achteraan bekijkt. Zeker op flankvoorzetten is KV kwetsbaar. Het slikte al 31 tegendoelpunten. Enkel Waasland-Beveren (32) en Beerschot  (37) doen op dat vlak nog slechter. Door het dominante voetbal liggen er voor tegenstanders met snelle aanvallers veel mogelijkheden om de ruimte in de rug te benutten.

Individuele fouten en rode kaarten

Een deel van de tegendoelpunten zijn ook te verhalen op individuele fouten. Bushiri die op Gent los naast de bal trapt terwijl er niets aan de hand is, met de enige goal uit de match tot gevolg. Kaboré die het tegen Charleroi in zijn hoofd haalt om van aan de middenlijn terug naar de keeper te spelen en natuurlijk veel te kort.

Tegen Beerschot kost ook een te korte terugspeelbal van Voet een doelpunt. Er is ook al vaak gesleuteld aan de defensie in een poging om het opgelost te krijgen. Zo zijn in vergelijking met speeldag 1 Bijker, Bushiri en Kaboré om sportieve redenen uit de basiself gezet. Daarnaast pakten Kaboré, Vranckx en Voet een rode kaart in de thuismatchen tegen respectievelijk Kortrijk, Beerschot en Waasland-Beveren. Telkens bij een terechte voorsprong van één doelpunt, waarna KV met een man minder nog onderuit gaat.

Moeilijke leerlingen

Het kan één keer gebeuren, twee keer, misschien zelfs drie keer, maar het probleem keert wekelijks terug. KV Mechelen gaat uit van wat ze goed kunnen: voetballen. Maar ze hebben intussen nog niets aangepakt van de problemen. Daarvoor mag ook naar trainer Wouter Vrancken gekeken worden. 

Die domme rode kaarten, de risico's wanneer het niet hoeft,... Het moet eruit. En eigenlijk zouden ze nu ook al geleerd moeten hebben om een situatie van 10 tegen 11 beter aan te pakken. Maar gegarandeerd gaan ze de boot in bij een numerieke minderheid. Nochtans heeft KV de mentale sterkte. Ze pakten al vijf keer een punt na een achterstand. Daar moet je toch kunnen op bouwen?

Nog niets geleerd

De voornaamste kwestie bij die individuele of andere fouten en efficiëntieprobleem: het blijft maar terugkomen, keer op keer. Eigenlijk is er sinds het begin van het seizoen nog helemaal niets geleerd. Wat toen al goed was, de kwaliteit aan de bal en de mentale veerkracht (al 5x na achterstand nog punt gepakt), is nu nog altijd goed. En wat slecht was, is nu nog altijd slecht. Dat scenario met die rode kaarten als beste voorbeeld. Zouden ondertussen toch moeten weten uitsluitingen te vermijden als ze na een dominante periode op voorsprong komen. En omgaan met die 10 tegen 11 kunnen ze ook nog altijd niet.

Verzachtende omstandigheden

Er was deze zomer weinig geld om veel versterking te halen. Een concurrent voor de stilaan ouder wordende De Camargo was welkom geweest, want Togui gaat nooit die efficiënte killer worden. Sandy Walsh en Kerem Mrabti zijn de enigen die echt een schot in de roos werden. Defour is nog steeds blessuregevoelig en Gaëtan Coucke heeft ook al de nodige foutjes op zijn palmares.

Corona heeft ook goed ingehakt op de niet al te brede selectie. Een Joachim Van Damme is bijvoorbeeld onmisbaar voor dit KV. Maar ja, dat voetschieten mag nu wel ophouden, want ze zitten al in de problemen en de maand december is nog lang...