Anderlecht won thuis van Beerschot

Geen Sanusi, Eleke, Mboko, Bourdin en Frans in de basis bij Beerschot. En opvallend bij Anderlecht: Michel Vlap kreeg niet eens een plaats op de bank, want zowel Stroeykens als Ait El Hadj kregen de voorkeur. 

Penaltydiscussies

Anderlecht speelde goed, Anderlecht combineerde vlot, maar Anderlecht kon ook amper een kans afdwingen. Het had ook geluk toen de bal niet op de stip ging nadat Sardella in de zestien de knie van Tissoudali raakte. Die moest zelfs geblesseerd vervangen worden na die fase.

De Brusselaars speelden gedisciplineerd en vol inzet. Een groot verschil met hun match op het Kiel. Deze keer wilden ze het meer dan de mannen van Hernan Losada. Al zal corona ook geen positief effect gehad hebben op de fitheid van een paar basisspelers. Holzhauser kon bijvoorbeeld amper aan de bal komen.

Kansen gemist

Een paar kansjes via Lawrence en Amuzu en een kopbal van Van den Buijs die bijna zijn eigen keeper versloeg. Maar de ban werd gebroken toen Miazga (heel licht) tegen de hand van diezelfde Van den Buijs kopte en ref Laforge resoluut naar de stip wees. Maar als je daar al penalty voor gaat fluiten... Vanop elfmeter mist Nmecha niet... 1-0.

Anderlecht had al voor de rust zeker kunnen zijn als Mukairu geen twee wenkende kansen vakkundig de nek had omgedraaid. Er is nog wat werk aan de Nigeriaanse aanvaller hoor. Het gebrek aan degelijke opleiding liet zich weer gelden. Dat geldt niet voor Tau, maar ook hij liet een niet te missen kans liggen. Zo kan je niet eens op je gemak winnen...

Twintig minuten voor tijd zette Mukairu het overwicht dan toch om in een dubbele voorsprong. Een subtiel tikje met rechts. Gezien het spel zeker verdiend. Anderlecht sluit het jaar dus af met een positieve noot en een plaats in de top vier.