KV Mechelen-KRC Genk: 0-2

Doelpunten: 43’ Ogunjimi 0-1, 62’ Ogunjimi 0-2.

Opstelling KV Mechelen: Renard, Chen, Mellemans, Ivens, Asare, Mununga (75’ Dunkovic), Gorius, Vrancken (66’ Rossini), Persoons, Imschoot (46’ Biset), Vleminckx. Coach: Peter Maes.

Opstelling KRC Genk: Verhulst, Matoukou, Joao Carlos, Anele (Tozser), Daeseleire (60’ Cornelis), Hubert, Pudil (89’ Soetaers), Ederson, Barda, Huysegems, Ogunjimi. Coach: Pierre Denier.

Moeilijk seizoen

KRC Genk kende een moeilijk seizoen. De Limburgers kregen maar geen constante in hun prestaties en in maart betaalde Ronny Van Geneugden hiervoor het gelag. Pierre Denier nam de rol van T1 over tot het einde van het seizoen. Met Hein Vanhaezebrouck, die aandachtig toeschouwer was op de Heizel, hadden de Limburgers hun coach voor het seizoen 2009-2010 al klaar.

Vooraf: Aanvoerder op de bank

We haalden herinneringen op met Hans Cornelis. De rechtsachter was vaste waarde in het elftal van Pierre Denier. Verrassend genoeg begon Cornelis in de bekerfinale op de bank. “Ik werd pas twee à drie uur voor de wedstrijd ingelicht door Pierre. Het scheelde niet veel of er zou een raam gesneuveld zijn. Als topsporter wil je altijd spelen. Ik besefte toen ook dat ik niet in mijn beste vorm zat, maar als aanvoerder verwachtte ik echt niet dat ik op de bank zou zitten”, vertelt Hans Cornelis. “Achteraf lach je dat weg, maar vlak na het laatste fluitsignaal gaf dat toch een wrang gevoel. Na de nodige alcohol was dat wel vergeten”, lacht de rechtsachter.

Ogunjimi eist hoofdrol op, Verhulst verliest tand

Davino Verhulst was de doelman van KRC Genk in de bekerfinale. Verhulst geeft aan dat de druk enorm was. “Het was van moeten, want we speelden niet het beste seizoen. Ik heb nooit last van stress, maar bij het oplopen in een vol Koning Boudewijnstadion sloeg mijn hart toch enkele keren over. Gelukkig speelde ik een goede wedstrijd, met enkele gepaste tussenkomsten. Al kostte het me ook een tand. In een duel raakte Vleminckx me met zijn knie in het gelaat. Het zou dus zomaar kunnen dat er op de grasmat nog een tand van mij ligt”, grapt Verhulst. "Het blijft een van de mooiste momenten uit mijn loopbaan. Door die overwinning sta je letterlijk voor altijd in de geschiedenisboeken."

Na een vroege rode kaart voor Mellemans, na een trekfout, zat KRC Genk in een zetel. Marvin Ogunjimi, lang niet altijd basisspeler in die periode, werd de grote held met twee doelpunten. “We waren voor de aftrap al favoriet. Na de rode kaart en voorsprong zijn we nooit in de problemen gekomen. De ploeg was zo geconcentreerd die dag. Op voorhand had iedereen al het gevoel: dit wordt van ons”, aldus Hans Cornelis.

Pierre Denier: (voor even) uit de schaduw

Pierre Denier noemt de bekerzege uit 2009 nog steeds het hoogtepunt uit zijn lange carrière. Denier, doorgaans de man die liever in de schaduw van anderen werkt, had in 2009 de eindverantwoordelijkheid. Dat vulde hij in op zijn eigen manier. “Zelfs als hoofdcoach blies hij niet te hoog van de toren. Ik heb altijd supergoed met hem kunnen opschieten”, zegt Cornelis. “Als er iemand is die je dat succes gunde, dan is het Pierre. Hij geeft al zolang alles voor die club.” Ook Davino Verhulst strooit alleen maar met superlatieven als het over Denier gaat. “Zelfs twaalf jaar later spreekt hij nog over die finale. Hoe hij dat heeft aangepakt, chapeau daarvoor! Misschien was het al deels in samenspraak met Hein Vanhaezebrouck, maar hij heeft zijn eigen stempel gedrukt. Heel rustig, heel normaal toegeleefd naar die wedstrijd… Fantastische trainer, fantastische mens.”

Lees hier nog eens de terugblikken naar de Genkse bekertriomf van: 

- 1998: Retro: Hoe underdog KRC Genk in 1998 eerste bekerwinst pakte tegen Club Brugge, met protagonist van toen

- 2000: Retro: Besnik Hasi verlaat KRC Genk door de grote poort: "Ik zei tegen de ref dat ik ging scoren"