Antwerp won thuis van Anderlecht en pakt de derde plaats

We hadden hoop een goeie match met toch wel wat kansen langs beide kanten. Lokonga had de vuisten van Butez al eens getest en Cobbaut had Mbokani bijna op weg gezet naar de openingstreffer. Er ging wel gescoord worden, dat zag je zo gebeuren. Maar al die gevoelens mochten de vuilbak in toen Boucaut de toch wel heel zware beslissing nam om Miazga na een duel met Lamkel Zé rood te geven.

Over de lijn of niet?

Er was wat geduw, maar er werd amper getrokken en Cobbaut leek nog achter de bal te staan. We laten echter in het midden of het terecht was of niet, want ook op de perstribune geraakten we er niet meteen aan uit. Maar ja, na een kwartier met elf tegen tien en een Antwerp dat het spel zelf niet graag maakt... Dat beloofde weinig goeds. 

De Laet kon uit een hoekschop wel de paal treffen en Cobbaut klopte bijna zelf zijn doelman, maar eigenlijk lag Anderlecht niet zwaar onder. Ze hadden ook hun momenten, maar te weinig présence vooraan. De tweede helft kwam Antwerp opzetten met de bedoeling Anderlecht geen ruimte meer te geven. En het loonde: voorzet Buta en blijkbaar kopte Lamkel Zé binnen.

'Blijkbaar', want De lijnrechter zag de bal over de lijn, maar daar gaan we waarschijnlijk nooit zekerheid over hebben. 't Is al een wonder dat de man het zelf zo met zekerheid kon zeggen. En doellijntechnologie is nog niet beschikbaar in België. We durven beweren dat ze zich bij Anderlecht bekocht voelden. 

't Zijn de details die beslisten over een paar miljoenen en dan is het natuurlijk zuur dat je het allemaal niet met zekerheid kan zeggen. Antwerp hield Anderlecht trouwens makkelijk af voor de rest. De rest van de wedstrijd was eigenlijk een maat voor niets. Antwerp voelde dat het alles onder controle had en duwde niet door. Anderlecht kon niet beter. 

Anderlecht is dus veroordeeld tot de barrages van de Conference League, Antwerp is al verzekerd van Europees voetbal tot Nieuwjaar.