Anderlecht klimt naar de zesde plaats na winst tegen Beerschot

Je kan het eigenlijk al raden als je vooraf het wedstrijdblad ziet en bemerkt dat Rapha Holzhauser op de bank zit. "Tactische redenen", verklaarde trainer Torrente. Welke die tactische redenen waren, werden al snel duidelijk. Beerschot was niet gekomen om veel aan te vallen, maar vooral om de nul te houden. Twee verdedigende gordels. Shankland en Coulibaly moesten vooraan maar hun plan trekken.

Verdedigend

Niet dat die twee veel in het stuk voorkwamen. Ze moesten veelal wat druk gaan zetten op de verdedigers om te voorkomen dat die konden uitvoetballen. Voor de rest was het: alles dichthouden om Anderlecht niet tussen de lijnen te laten voetballen. 't Is een keuze die je maakt als trainer, maar de neutrale voetballiefhebber zal er niet voor op de banken gaan staan.

We vragen ons trouwens af wie wel. Dit was ook niet wat ze voor ogen hadden bij het Beerschot-bestuur, maar als de tent in de fik staat, zijn alle middelen goed om te blussen. Anderlecht moest er maar door voetballen. En net dat lukte hen te weinig. Raman een keer of twee voor doel gezet ja, maar telkens gemist.

Penalty, alweer

Nochtans had Kompany vooral voor technisch vaardige en lichtvoetige spelers gekozen met Raman, El Hadj en Verschaeren. Refaelov, Amuzu en Zirkzee betaalden het gelag voor de slechte match tegen STVV. Een prestatie waar Kompany achteraf heel boos om was en dat zijn spelers ook duidelijk maakte. Op de tactische nabespreking was er maar één stem te horen maandag.

Net voor rust lukte het dan toch... op penalty. De derde op rij. Radic tikte El Hadj aan en de bal ging op de stip. Bij afwezigheid van Refaelov trapt Gomez de strafschoppen en die mist niet: 1-0. Torrente bracht met Soumaré meer aanvallende kracht, maar het was Anderlecht dat opnieuw scoorde. Raman kopte aan de eerste paal - via Shankland - de 2-0 tegen de netten. 

Maar even later was het alweer 2-1 nadat diezelfde Shankland Van Crombrugge klopte met een kopbal. Anderlecht had de controle en de kansen, maar de derde goal bleef maar uit. Uit ervaring weten de Anderlecht-fans al wat er dan normaal gezien gebeurt. Maar niet deze keer, want Kouamé maakte het af met een goeie spitsengoal: 3-1. Ashimeru maakte er zelfs 4-1 van.

Maar Anderlecht moet defensief toch nog het één en ander bijstellen. De ingevallen Dom kreeg een boulevard van ruimte om de 4-2 te scoren. Tegen Beerschot kunnen ze zich dat permitteren, maar tegen eender welke andere tegenstander? Wat Torrente met dit Beerschot gaat aanvangen is trouwens een vraagteken. Er zit echt weinig voetbal in en dat is een pijnlijke vaststelling na 12 speeldagen.