OH Leuven won op het veld van KV Oostende met 1-3

Wat doet een mens als je naar Zee moet en Marc Brys verwittigde al dat er geen spektakel verwacht moet worden? Eerst even opwarmen in een gezellig West-Vlaams café om de nodige moed te verzamelen. Oostende en OHL staan dit seizoen sowieso al niet garant voor vuurwerk en als ze dan vooraf nog aankondigen dat we nog minder te zien gaan krijgen...

Eén klasseflits

Wel een mooie karaktertrek van Brys: hij loog niet. We kregen wat hij voorspelde: veel gebikkel en weinig kansen. In de eerste minuut had Maertens wel een goeie, maar dat was het ook voor het komende halfuur. Scherpen - net aangetrokken bij KVO en meteen Hubert naar de bank verwijzend - stond in doel, maar dat was ook het enige waar scherpte in zat op het veld. 

Maar dan viel de bal pardoes voor de voet van Levan Shengelia, een rechtsbuiten die twee keer scoorde begin dit seizoen, maar daarna niet al te veel meer liet zien. Hoe hij het leer in één tijd richting verste paal trapte... Klasse! De bezoekers op voorsprong en het publiek van KVO het zwijgen opgelegd, want naar creativiteit bij hun ploeg was het lang zoeken.

Topschutter KVO op de bank

Zo'n D'Arpino moet zich soms toch afvragen aan wie hij nu juist de bal moet geven. Topschutter Gueye zou wel iets kunnen forceren, maar die zit sinds de overname door Marcus Pflanz op de bank. Nu hadden diezelfde Gueye en Pflanz vorig seizoen wel eens zware ruzie. Toeval? OHL trok er zich niets van aan. Drie punten, daar hamerde Brys vooraf op. Op welke manier dan ook.

Net na de rust stond de 0-2 al op het bord. Een counter waarbij Mercier weer zijn ongelooflijke vista liet bewonderen en Kaba alleen voor doel vond. Die moest maar binnentrappen. En bij Oostende? Daar liep hun topschutter met 11 doelpunten zich warm te lopen, maar liefst een halfuur aan een stuk. Daar moet toch eens een woordje uitleg over gegeven worden. Ambrose is immers niet de man die er blindelings of uit het niets eentje zal binnenschieten. Na een uur mocht de Senegalese spits er dan toch opkomen, maar veel zin leek hij er niet meer in te hebben.

Gelukkig hebben ze bij Oostende wel nog D'Arpino. Die schilderde voor de tweede week op rij een vrije trap in doel. De tweede helft werd een pak aangenamer. Er hing meer spanning in de lucht, alhoewel de grote kansen uitbleven. KVO probeerde er zich door te wroeten. Gezien het gebrek aan creativiteit moest het zo gebeuren. Maar ook dat is hun specialiteit niet. 

Bij het Oostendse bestuur moeten ze zich toch eens vragen beginnen stellen over de versterkingen en de profielen die ze nodig hadden. Bij OHL gaat het dan weer even niet meer over die spits die ze niet gehaald hebben. Mercier zette Al-Tamari met een sublieme pass nog op weg naar de 1-3. Ze kunnen daardoor meer naar boven dan naar onder kijken voorlopig.