Anderlecht won op speeldag 30 van KV Oostende
Anderlecht heeft 70 minuten lang eigenlijk in spaarmodus gespeeld. Lior Refaelov scoorde tegen een aanvallend onmachtig Oostende. De laatste 20 minuten waren wel het meest aantrekkelijk nadat Amuzu en Raman ingebracht werden. Verschaeren en Raman maakten er een duidelijke zege van.
't Is nooit een goed teken als je naar de klok kijkt en zucht 'nog een uur!'. We moeten zeggen dat we na een halfuur Anderlecht-Oostende niet echt voldaan waren. Traag tempo, foute passes, veel gebrei... Het was geen wedstrijd waarmee je propaganda maakt voor wervelend voetbal. Anderlecht had het overwicht, maar kon dat niet omzetten in kansen.
Als een duif het interessantste is op het veld
Een zeldzame kopbal van Magallan te na gelaten, was het allemaal twee keer niks. Van Crombrugge die eens veertig meter uit zijn doel kwam en zich door Gueye van de bal liet zetten - zonder gevolgen - washet meest spectaculaire in die eerste helft. We stellen ons dan voor hoe Vincent Kompany in zijn loge de wedstrijd volgde: we vermoeden met veel Engelse krachttermen.
Inzet en intensiteit zijn voor hem het belangrijkste. Van dat tweede was amper iets te zien bij de thuisploeg. Anderlecht is een rare ploeg. Donderdag vol energie, zondag zo loom dat zelfs een verdwaalde duif rustig tussen de spelers bleef zitten. Veel angst om vertrappeld te worden had het diertje duidelijk niet. Het publiek moedigde haar zelfs aan. Op het veld was er toch niet veel te zien. Gezapig zondagje.
Inbreng Raman brengt meer schwung
Whatsappje van een vriend tijdens de rust: "Krijgen ze bij Anderlecht twee goals als ze de bal erin lopen?" Goeie vraag, vonden we. Die vele passes in de zestien werken niet als er 9 Oostendenaars in de weg lopen. Begin tweede helft viel het doelpunt dan wel... uit de lucht. Na een duel tussen Zirkzee en wat Oostendse verdediger kwam de bal met wat geluk voor de voeten van Refaelov en die liet Scherpen kansloos.
En dat was het dan ook. Anderlecht liet zich de rest van de match niet meer betrappen op onstuitbare aanvalsdrang en Oostende had niet de kwaliteit om kansen te creëren. 70 minuten om snel te vergeten. Kompany zal uit zijn loge neergedaald zijn met een gevoel van 'drie punten en gelukkig moet ik hier straks niks over gaan vertellen in de perszaal of voor de camera'. Die ongelukkige taak was voor assistent Willem Weijs.
De laatste 20 minuten waren wel interessant. De snelheid van Raman en Amuzu deed Oostende pijn. Verschaeren zorgde voor de zekerheid en Raman maakte het helemaal af op pass van Amuzu. Zo blijven ze in de running. Al zullen ze het volgende zondag tegen Antwerp wel zonder de geschorste Hoedt moeten doen. En da's niet makkelijk op te vangen...