Union en Oostende speelden gelijk op speeldag 32

Union moest Kandouss missen in de verdediging, maar Yves Vanderhaeghe moest zowat heel zijn verdediging omgooien. Jäkel, Duncan en Fortes ontbraken. Albanese, Tanghe en Medley moesten invallen. Maar niet getreurd als je een speler in je rangen hebt die om de zoveel weken wel eens een beauty scoort. Maxime D'Arpino is de naam en mooie goals zijn handelmerk.

Raket

Deze keer geen vrije trap, maar nog eens een ouderwets atoomschot. Vanop de rand van de zestien jaste hij na tien minuten de bal in de verste hoek. Onhoudbaar! Anthony Moris had er zijn polsen op kunnen breken. Union op achtervolgen aangewezen, maar deze keer maakte de tegenstander niet de fout van in te zakken.

KVO hield de Brusselaars ver genoeg van het eigen doel om het gevaar in de zestien te beperken. Doelman Scherpen had niet meteen vertrouwen opgewekt vorige week en dus zakten de kustjongens niet in. Union kreeg amper een kans die eerste helft. Een paar zwakke schoten ja, maar daar had ons tante ook geen problemen mee gekend om die op te rapen.

Kans na kans

Het werd een knokpartij. Nooit over het randje, maar wel veel stevige ingrepen en tackles. Union kwam daardoor nooit in zijn gewone spel. Eén keer ging het vloeiend en de ingevallen Mitoma scoorde ook, maar de vlag ging ook omhoog. Oostende kwam wel niet meer in de buurt van Moris, maar verdedigde wel met man en macht. 't Was werken geblazen voor de kustjongens. 

Maar dat deden ze. Met ook de nodige dosis geluk, want het was telkens 'net niet' voor de Unionisten in de zestien. Ineens viel er kans na kans. Undav miste opportuniteiten die hij anders met zijn ogen dicht erin jast en ook Teuma zag zijn schoten deze keer voorbij het kader gaan. Zeven minuten voor tijd was het dan wel raak voor de topschutter van de Jupiler Pro League. Een kopbal terwijl hij wegliep uit de rug van zijn verdediger. Verder geraakten ze wel niet meer, ondanks een sterk slotoffensief.