Analyse Van het roemrijke begin tot de ondergang Rode Duivels onder Domenico Tedesco ... zat weinig verschil

Domenico Tedesco nam na een teleurstellend WK in Qatar onder Roberto Martinez over als bondscoach van de Rode Duivels. In maart 2023 speelden de Belgen hun eerste interlands onder Tedesco met een 0-3 zege in Zweden en een 2-3 in Duitsland.

Zeker die tweede wedstrijd in Duitsland stond te boek als een absolute referentiematch. Eentje die we ons nog lang zouden gaan heugen. Toen was er wél het geloof dat we op het EK 2024 in Duitsland nog iets zouden kunnen gaan betekenen.

Ondertussen gebeurde er eigenlijk vrij veel bij de Duitse nationale ploeg. Ze veranderden nog van bondscoach en ook qua veldbezetting werden nog heel wat andere keuzes gemaakt. Bij de Rode Duivels is dat dan weer helemaal anders. En dat is alles bij elkaar bekeken echt wel bijzonder verrassend te noemen.

Op 28 maart 2023 wonnen de Rode Duivels na een weergaloze eerste helft uiteindelijk met 2-3 in Duitsland. Carrasco en Lukaku zorgden in de eerste tien minuten voor een 0-2 voorsprong, na een penalty voor Duitsland werd het 1-2 bij de rust. Na de pauze zorgde De Bruyne voor de 1-3, de aansluitingstreffer van Gnabry kwam te laat.

De basiself van de Rode Duivels tegen Duitsland

In de basiself van het duel tegen de Duitsers toen? Koen Casteels in doel, Castagne, Faes, Vertonghen en Theate in de defensie, Onana, Mangala en De Bruyne op het middenveld, Lukebakio en Carrasco op de flanken en Lukaku in de spits.

Als we dat vergelijken met dit EK, dan zijn er weinig veranderingen gebeurd bij de Belgen. Tegen Frankrijk stonden met Openda (in de plaats van Lukebakio) en Doku (in de plaats van Mangala) maar twee andere spelers op het veld.

Trossard, Openda, Bakayoko en De Ketelaere vielen toen in, ook op dat gebied nog altijd weinig veranderingen met nu. Enkel Saelemaekers en Lavia waren er op het EK niet bij als het gaat over de invallers.

Quid intensiteit en drive?

Qua intensiteit viel er dan weer wél een en ander te zeggen. Waar de Belgen toen vol voor de aanval kozen in Duitsland – zoals ze enkele dagen eerder ook al Zweden vlotjes hadden geklopt – was dat nu helemaal anders.

Het was afwachtend, met angst – niet enkel tegen de Fransen, maar ook tegen Oekraïne en Slovakije in de groepsfase. Of hoe het niet altijd over de spelers gaat, maar ook over de manier je een wedstrijd met die spelers aanpakt? De kritiek na het EK was alvast enorm.