Analyse Met dit type-elftal van Peter Maes 2.0 zijn het straks weer Lokerse feesten

Het Maes-effect

Ergens in de wandelgangen van het Daknamstadion staat er al een standbeeld van Peter Maes klaar, we zijn er bijna zeker van. Het vuur dat onder Runar Kristinsson totaal ontbrak, was er amper een week na de terugkeer van Maes al terug.

We kunnen ons nauwelijks een betere trainer voor deze situatie voorstellen. De huidige kern is simpelweg niet van hetzelfde niveau als de kern uit zijn eerste periode bij Lokeren, maar hij slaagt er toch weer in om er een ploeg van te maken. 'Mentaliteit boven kwaliteit' is het motto.

Type-elftal:

Verdediging in orde

Het verdedigende compartiment staat min of meer in orde, ondanks een gemiddelde van twee tegendoelpunten per match.

Davino Verhulst is de onbetwiste nummer één in doel. Mijat Maric is al jaren een absolute sterkhouder, nieuwkomer Jakov Filipivoc is een typische ouderwetse verdediger waar je steeds op kan rekenen en op de flanken kunnen Stefano Marzo en Ari Skulason mee voor de aanvallende impulsen zorgen.

Verder kijken we uit naar de toekomst van de beloftevolle Arno Monsecour, een geboren leider die zich bij eventuele blessures van de centrale verdedigers weleens kan bewijzen op het hoogste niveau.

Werkers op het middenveld

Het wegvallen van ancien Koen Persoons zal merkbaar zijn, maar niet onoverkomelijk. Aanvoerder Kilian Overmeire neemt altijd zijn plaats in voor de verdediging, nu nog hopen dat hij fit blijft. Verder verdienen Mehdi Terki, Samy Kehli en Steve De Ridder hun plaats op het middenveld. Zomeraankoop Julian Michel is nog niet genoeg in actie gekomen om al een oordeel te vellen.

Het aanvallende dilemma

Het grootste pijnpunt in dit elftal is zonder twijfel de aanval. De beste optie is volgens ons Marko Miric in de punt met Robin Söder er rond. Miric is misschien niet de leukste speler om naar te kijken, maar hij heeft wel de juiste mentaliteit en scoorde bovendien in elk van de drie laatste duels. Zomeraankoop Söder moet zich nog bewijzen, maar heeft zeker en vast het potentieel en rendeert doorgaans beter in een tweespitsensysteem.

Het is misschien niet ideaal - een extra spits was geen overbodige luxe geweest- , maar het is dan ook vooral bij gebrek aan beter. Tom De Sutter is over zijn hoogtepunt heen, simpel. Lewis Enoh kan al enkele matchen voor gevaar zorgen, maar we kunnen ons moeilijk inbeelden dat hij dit op langere termijn vasthoudt.

Ons type-elftal voor Sporting Lokeren: