Zelfs clubicoon begint nu te panikeren in uitzichtloze situatie: "Moet ik dromen? Moet ik realist zijn?"

Het contrast kon bijna niet groter zijn ... Terwijl de fans, spelers en staf van Zulte Waregem met z'n allen de (quasi)-redding vierden en de meeste spelers van Lokeren snel naar binnen trokken, begin Killian Overmeire helemaal alleen nog aan een soort van ereronde voor de supporters van de Waaslanders.

Degradatiespook en eenzaamheid

Of hoe eenzaam een man zich kan voelen tussen heel veel volk. Het clubicoon leek op dat moment afscheid te nemen met de fans van eerste nationale, want de steile opdracht is nu een berg op grindwegen geworden. 

"Moet ik eerlijk zijn of...? Ik was altijd positief. Ik wou voor de match zelfs nog niet nadenken als er vragen kwamen over degradatie. Maar nu? We staan negen punten achter met nog zeven matchen... Wat moet ik daarop zeggen?"

"Moet ik blijven dromen? Moet ik realistisch zijn? Ik weet het niet meer. Ja, het kan nog mathematisch, maar dan zal er toch een klein mirakel moeten gebeuren. We zullen het gaatje in de naald moeten vinden", aldus de kapitein. Al moet Lokeren dan eerst al de naald in de hooiberg vinden ... 

En toch: Overmeire vond zelfs zaterdagavond nog zijn strijdlust terug. "Maandag kan ik al heel anders klinken. Dit is gewoon een heel moeilijk moment. Normaal kan ik dat verstoppen, maar nu niet. Maar ik ga niet opgeven, ik val nog liever dood."