Rode Duivels verliezen met 0-2 van Italië in hun openingsmatch

Ze verzekerden het ons een hele week lang: ze waren klaar voor het EK. Iedereen keek er naar uit, maar in de eerste helft liepen er toch een paar te slapen bij de Rode Duivels. Niet dat ze zo slecht waren, maar er zat geen afwisseling in. Alles ging door het centrum en de twee beste spelers op het veld werden amper in het spel betrokken.

De Bruyne en Hazard wachten...

De Bruyne en Hazard stonden op hun flanken op ballen te wachten die... niet kwamen. Na een twintig minuten en een uitbrander van Hazard richting Vertonghen kreeg Eden dan toch wat meer de bal. Maar het gevaar kwam van Nainggolan, die met twee afstandsschoten het vuur er wat injoeg.

Italië was voetballend de veel mindere van België, maar loerde op die ene kans. En die ene was genoeg toen Bonucci een schitterende lange bal verstuurde. Ciman liet Giaccherini simpel lopen en Alderweireld ging onder de bal door. Voor de rechteraanvaller van Juventus was het alleen voor Courtois een koud kunstje om de 0-1 te scoren.

Van een koude douche gesproken. De lichaamstaal van De Bruyne - trouwens in een heel onbegenadigde dag - zei genoeg: schouders naar beneden en verwijtende gebaren elke keer hij werd overgeslagen. Twee minuten na de goal had het zelfs 0-2 kunnen staan toen Pelle na een misverstand tussen Lukaku en Fellaini moederziel alleen op doel kon koppen, maar hij richtte naast.

Lukaku mist

Positief nieuws: Vermaelen was wel op niveau. En ook Fellaini was niets te verwijten. Lukaku stond dan weer op een eiland te voetballen en zag quasi elke bal over zich verdwijnen of verloren gaan. Klaar? Verre van! Statisch voetbal, een rechtsachter die stond te twijfelen en een middenveld dat geen snelheid kon brengen.

En de tweede helft? Tja, dat werd er eentje om te smullen. Voor de neutrale toeschouwer alvast, want het was zenuwslopend. Italië had een reuzenkans via Pelle, waar Courtois een supersave op had. Lukaku kreeg de 1-1 op een presenteerblaadje aangeboden van De Bruyne, maar miste op de counter.

De Duivels bleven het maar proberen door het centrum en daar was amper plaats. Verdedigen moet je Italianen nu niet bepaald leren. Mertens en Origi moesten voor meer afwisseling gaan zorgen. Origi kreeg nog één kans en Mertens probeerde een aantal keren. Maar in de slotfase maakte Pelle het helemaal af op de counter: 2-0.

Het was allemaal te weinig. En ja, Wilmots mag zich hierbij vragen stellen. De enige drie op niveau: Courtois, Fellaini en Vermaelen.