Club Brugge wint van Anderlecht en blijft op zes punten van Genk

Tien minuten zag het ernaar uit dat Club Brugge over Anderlecht zou walsen. Karim Belhocine had teruggegrepen naar het systeem van Hein en speelde met drie centrale verdedigers. Maar Bornauw, Kara en Milic wisten echt niet waar ze stonden bij zoveel druk van de aanvallers van Club. 

Pover

Van opbouwen was er geen sprake en zo sloeg er golf na golf op de defensie van paars-wit. Maar ze hielden stand. En raar maar waar: het werd ook een rommeltje bij de thuisploeg. Er zaten ineens nog weinig goeie combinaties in en Anderlecht kwam zelfs aan een paar - euh - schoten richting doel. Kansen willen we het niet noemen.

Het spel was pover, langs beide kanten. Club was wel de betere ploeg, maar deed zo weinig met zijn balbezit. Ze liepen zich telkens vast in de trechter die Belhocine had opgesteld. Zo hielden die drie centrale pionnen van de bezoekers nog redelijk makkelijk stand. Het leek wel of de spelers van Club het geloof in de titel kwijt waren.

Het meest afgelegen eiland ooit

Dat hun tweede plek ook nog op het spel staat, moeten de heren dan ook wel in het achterhoofd houden. Want Antwerp... we zouden ze toch maar niet onderschatten. Vormer? Vanaken? Te weinig aanwezig. Danjuma? Diatta? Goeie raids, maar slechte voorzetten. Dan heb je wel een probleem natuurlijk.

Een schot van Vanaken, een afgekeurde millimeterwerkgoal (over die lijn die ze gebruikten, gaat ook wel nog wat geschreven worden, clear error leek het ons niet) van Wesley,... Club had de kansen, Anderlecht had niks. Overlevingsmodus! Geen goal slikken, was het belangrijkste. Vooraan stond Bolasie op het meest afgelegen eiland ooit. Voor de winst waren ze niet uit Brussel gekomen.

Belhocine greep wel in en schakelde over naar een viermansverdediging met Appiah in de plaats van Najar. Pfff, op de duur weet je het als trainer zelf niet meer zeker? Maar goed, zijn spelers liepen zich de longen uit hun lijf en deden geen dingen die ze niet kunnen. U weet wel: frivool voetbal brengen. En Club bleef maar proberen.

Een kwartier voor tijd moesten de Brusselaars eindelijk plooien. Didillon kon een schot van Rits enkel omhoog boksen en Wesley scoorde in de rebound. Verdiend, dat zeker, maar qua prestatie tegen een wel heel zwak Anderlecht kon het ons niet overtuigen dat ze straks een Genk in kampioenenvorm nog gaan pakken.