Aernout Van Lindt en Cédric De Volder in Brussel

De Rode Duivels reizen overmorgen naar Brazilië en namen vanavond afscheid van hun teerbeminde fans met een farewell game tegen het Tunesië van ex-bondscoach Georges Leekens. Onze bondscoach startte quasi met de namen die verwacht werden op basis van de trainingen van de voorbije dagen in Westkapelle.

Enkel Januzaj startte uiteindelijk niet, in zijn plaats Kevin Mirallas. Achterin mocht Vertonghen op linksback vertoeven, voorin kreeg Origi zijn kans.

Voetbalfeest onder gekke hagelbuien

Hoofdrolspelers de eerste twintig minuten? Dat waren jullie, beste Duivelsfans. (Waar is dat feestje? Hier is dat feestje!) Op het veld zagen we in de beginfase een drukkend België dat de bezoekers vastzette, maar verder dan enkele halve mogelijkheden kwamen ze niet. En terwijl het steeds meer begon te regenen – zelfs te hagelen – bleven de supporters maar zingen, springen en dansen.

Knap, maar ook zij moesten buigen toen de hagelpartij proporties aannam van golfballen die in hoog tempo op het veld werden gesmeten. De match werd zelfs bijna drie kwartier stilgelegd daardoor. Opmerkelijk: Wilmots had meer zin in een regendouche dan Leekens, die een assistent in de regen liet kruipen.

Tijdens de hagelpauze kwam een fan het veld opgelopen om van de situatie gebruik te maken om zelf de 1-0 tegen de touwen te prikken, maar de stewards waren goed gevolgd.  En na de ‘hagelpauze’? Wel, toen zagen we een veel makker België uit de kleedkamers komen. Zo waren het de randfenomenen die baas waren voor de koffiepauze.

Hoezo vriendschappelijk duel?

Van het voetbal moesten we het namelijk echt niet hebben. Origi vond de lat eens vlak voor rust, verder was het echt heel lang wachten op echt doelrijpe kansen.  

En de Tunesiërs? Een kopkans voor Ben Youssef op het uur misschien? De bezoekers hebben de term vriendschappelijk duel nog niet echt helemaal begrepen. 90 minuten lang toonden ze antivoetbal, inclusief trapjes op enkels en kuitjes à volonté. Had Leekens nochtans niet gezegd dat het een vriendschappelijk duel ging worden?

Dat Jemaa er uit vloog met twee keer geel: logisch. Dat Korbi voor een kamikazepoging op Dries Mertens (Waar was de bal? Nergens was de bal!) maar geel kreeg: geluk voor hem, al werd hij meteen naar de kant gehaald.

Wat hebben we geleerd?

In het slotkwartier kwam er nog een schicht van een vrije trap en een prima schot van Jan Vertonghen – beiden net naast – en wat druk bij corners, zeker omdat de bezoekende goalie niet echt doortastend te werk ging. Vanden Borre miste nog de kopkans van de avond, en ook de fans gingen er nog eens helemaal achter staan, maar enkel het doelpunt van Dries Mertens zorgde er voor dat het dak er echt af ging. Het afscheidsfeest dat ze wilden kregen ze zo in allerijl toch nog.

Want globaal kunnen we zeggen: het onuitgegeven middenveld (Fellaini-Defour-Dembélé) faalde, enkel de laatste was wat op niveau. De creativiteit van Kevin De Bruyne werd zeker gemist, temeer omdat ook de flankspelers te weinig toonden - de mooie actie van invaller Chadli op het doelpunt van die andere invaller Mertens niet te na gesproken.