Zwitserland heeft aan puntje genoeg om (mee) door te stoten, ex-Buffalo Bryan Ruiz redt de eer van verrassend sterk Costa Rica

Een ploeg die nog alles te winnen of te verliezen had tegen een ploeg die al roemloos uitgeschakeld was, dan verwacht een mens dat eerstgenoemd team meteen furieus uit de startblokken schiet, maar in Zwitserland-Costa Rica bleek niks minder waar. Het waren zowaar Bryan Ruiz (ex-AA Gent) en zijn maats die hun eergevoel aanspraken en de Zwitsers haast meteen bij de keel grepen. 

Verschroeiende start

Na nog geen vijf minuten leverde dat in één knotsgekke fase maar liefst drie loepzuivere kansen op: eerst zag Joel Campbell zijn fraaie knal uit de hoek gehaald worden door een attente Yann Sommer, vervolgens kopte Celso Borges tegen de paal en tot slot zag ook Cristian Gamboa zijn inzet gepareerd worden. 

En Costa Rica bleef zowaar gevaarlijk. De volgende poging, een staalharde knal van Daniel Colindres, sprong via de onderkant van de lat weer het veld in. Vijfde keer, goeie keer dan maar? Neen hoor, dit keer wapende Bryan Oviedo - de man die even in de belangstelling stond van Club Brugge - zijn schot en weer was Sommer de boeman. Met een handje duwde hij het leer in corner, was dat 'effe' nodig!

Het deksel op de neus

Wat is voetbal soms een wrede sport: de eerste keer dat de Zwitsers écht kwamen dreigen, was het meteen ook prijs. Puike cross van kapitein Lichtsteiner, prima teruggelegd door sterke beer Embolo en Blerim Dzemaili knalde onhoudbaar binnen. Keylor Navas geloofde zijn ogen niet, hoe was dit nu in godsnaam mogelijk? Voor de rust nog één kans op de gelijkmaker: de aan de tweede paal ingelijdende Kendall Waston kwam net te laat om binnen te tikken. 

Dan toch eindelijk een goal!

Ook in de tweede helft mochten we niet klagen over de spektakelwaarde. Joel Campbell miste eerst compleet zijn schot en baalde als een stekker en aan de overkant pakte Ricardo Rodriguez uit met een schicht die bijna het doelpunt van het WK opleverde.

Een doelpunt hing in de lucht en het was Costa Rica dat oververdiend langszij kwam. Campbell sleepte eigenhandig een corner uit de brand en schilderde die op het hoofd van Kendall Waston: 1-1. Wat een feestje op de bank!

Penalty! Ah neen, ja toch! 

Zwitserland kreeg intussen geruststellend nieuws uit Moskou - Brazilië telde Servië definitief uit - en dat leek vooral Josip Drmic te inspireren. De ingevallen spits kopte eerst pardoes tegen de paal en drie minuten voor tijd mikte hij een schot knap in de verste hoek. 2-1, Costa Rica alweer koud gepakt. 

Veel ruimte voor feestgedruis was er niet want aan de overkant ging de bal op de stip. Bryan Ruiz werd tegen de grond gewerkt in de zestien, maar stond wel offside. De Franse ref Turpin wees naar de stip, maar werd tot de orde geroepen tot de VAR. Goeie ingreep en dan toch geen penalty voor Costa Rica. 

Het was slechts uitstel van executie want in blessuretijd dan toch een elfmeter voor de rode lantaarn in Groep E. De onvoorspelbare Campbell kreeg een opzichtige duw in de rug van Denis Zakaria. Dit keer mocht Ruiz zich wel achter de bal zetten en via de lat en de rug van doelman Sommer dan toch 2-2. Een meer dan verdiend puntje.