Info K Beerschot VA

Beerschot is een traditieclub uit het Belgische voetbal die al heel wat watertjes doorzwommen heeft en ook al onder verschillende namen actief was. Het begon allemaal met het verhaal van Beerschot AC, dat met stamnummer 13 opgericht werd in 1899. 

De ploeg met de paars-witte kleuren speelde in het Olympisch stadion op het Kiel en kende een glorieperiode in de jaren '20, met in die periode liefst vijf landstitels. Ook aan het einde van de jaren '30 kwamen er nog eens twee titels bij. Na de Tweede Wereldoorlog bleef het winnen van kampioenschappen uit, maar het publiek had dan wel dribbelwonder Rik Coppens om te bewonderen. De legendarische Coppens behoort tot één van de grootste smaakmakers in de geschiedenis van Beerschot, samen met onder meer Juan Lozano. In 1971 en 1979 veroverde Beerschot AC de Beker van België.

Eind jaren '70 lagen de hoogtepunten wel achter zich, want in 1978 was voorzitter Pierre Stoop overleden. Dat was het begin van de teloorgang. Een paar jaar later moest Beerschot zakken door een vermoeden van competitiefraude. Er werd dan wel meteen terug gepromoveerd, maar in 1991 eindigde het laatste én werd het wegens financiële problemen teruggezet naar de derde klasse. Daar speelde het wel meteen kampioen. Na enkele jaren mee te strijden voor promotie naar het hoogste niveau ging het weer steil bergaf. Honderd jaar na zijn oprichting speelde Beerschot terug in derde klasse en werd uiteindelijk stamnummer 13 weer helemaal geschrapt.

Beerschot VAC fusioneerde met Germinal Ekeren en werd omgedoopt tot Germinal Beerschot Antwerpen, kortweg GBA. Om in eerste klasse te kunnen acteren, werd er gevoetbald onder het stamnummer van Ekeren. Het Kiel was wel de thuishaven van GBA en er werd ook in de clubkleuren van Beerschot gespeeld. Het eerste en enige uitgesproken hoogtepunt kwam er in 2005, toen GBA onder trainer Marc Brys de beker veroverde door in de finale Club Brugge te verslaan met 2-1. Ze konden zich in Antwerpen ook nog optrekken aan de vijfde plaats in de competitie in 2008. In het seizoen 2010-2011 verdween het verleden van Ekeren definitief naar de achtergrond, door de clubnaam weer te wijzigen tot Beerschot AC. In 2013 degradeerde Beerschot echter sportief en werd het ook failliet verklaard.

Om de supporters toch nog voetbal te blijven aanbieden, werd samengegaan met amateurclub Wilrijk. Onder de naam KFCO Beerschot Wilrijk werd verder gespeeld, opnieuw weer in het stadion en de kleuren van Beerschot. Er kon dan wel maar in eerste provinciale gevoetbald worden. Desondanks lokte het voortzetten van de voetbalactiviteiten een massa fans naar het Kiel. Ook sportief ging het de club voor de wind: met vier opeenvolgende titels ging het van eerste provinciale en de lagere nationale reeksen naar eerste klasse B. De promotiefinales tegen Cercle Brugge en KV Mechelen gingen pijnlijk verloren. In 2019-2020 werd ook Wilrijk weer geweerd uit de clubnaam en werd de terugkeer naar het hoogste niveau dan wél verwezenlijkt.

Nochtans eindigde Beerschot pas vijfde in de competitie, maar de twee periodewinnaars speelden de promotiefinale. Met ex-speler Hernan Losada als trainer en Tarik Tissoudali als grote smaakmaker won Beerschot nog de tweede periode en troefde het in de promotiefinale ook OH Leuven af. In het seizoen 2022-2023 draaide het echter vierkant. Amper 16 punten werden gesprokkeld, degradatie naar 1B was onafwendbaar. Het was ook de vraag of de Saoedische prins die sinds 2018 in Beerschot investeerde nog voldoende financiële middelen zou aanreiken om mee weer mee te strijden voor promotie. 

Onder de naam Beerschot AC werden zeven landstitels (1921-1922, 1923-124, 1924-1925, 1925-1926, 1927-1928, 1937-1938, 1938-1939) behaald en drie keer de Beker van België gewonnen (1971, 1979, 2005). Met Rik Coppens bracht Beerschot in 1954 ook de Gouden Schoen voort.