Cédric De Volder in Brussel

Sporting Lokeren en Zulte Waregem streden vanavond om de gouden plak in de Cofidis Cup. Francky Dury verkoos Sébastien Bruzzese tussen de West-Vlaamse palen. Olafur Skúlason moest zich tevreden stellen met een plaats op de bank. Peter Maes koos dan weer voor de verwachte elf namen. Barry Boubacar Copa was speelklaar en Hans Vanaken moest de lijnen uitzetten op het middenveld.

Vurig begin, maar uitgedoofd vervolg

En het vuur zat vanaf minuut één in de partij. De eerste kans was voor Essevee. Mbaye Leye had duidelijk trek in een derde – de Senegalees won de Beker immers al in 2010 met KAA Gent en in 2011 met Standard – Cofidis Cup. Copa keek zijn poging echter op de paal. Aan de overkant kwam Bruzzese dan weer gepast uit zijn kooi om een schot van Sergio Dutra onschadelijk te maken.

En het was duidelijk het geluksdagje van Leye niet. De aanvaller kwam oog in oog met Copa, maar zijn inzet strandde wederom op het doelhout. Verder viel er eigenlijk weinig te beleven in de eerste helft. Beide teams gaven dan wel het beste van zichzelf, maar de defensies bleven relatief gemakkelijk de baas.

Scholz laat Heizel ontploffen

En ook na de obligatoire koffie  was het wachten op een eerste kansje. De partij had duidelijk nood aan een vonk. En daar zorgde Alexander Scholz op het uur voor. Vanaken zwiepte een hoekschop voor doel en de amateurfilosoof deed de netten trillen met het achterhoofd. Al kreeg de Deense verdediger de nodige hulp van het doelkader.

En meteen na de 1-0 kwam al een tweede opdoffer voor de vice-kampioen. Mbaye Leye blesseerde zich in een onschuldig duelletje. De Senegalees taste onmiddellijk naar de knie. Voor de volledigheid: Leye heeft er net een maandenlange revalidatie opzitten. Tel daar nog eens de (halve) afwezigheid van een bleke Thorgan Hazard bij en de kansen van Zulte Waregem slonken als sneeuw voor de zon.

Peter Maes: garantie op prijzen?

Al was Zulte Waregem in de slotminuten nog heel dicht bij verlengingen. Idrissa Sylla kreeg het leer pardoes voor de voeten en knalde op doel. Het ronde kleinood strandde echter in een bos van benen. Lokeren kreunde tijdens het slotoffensief van Essevee, maar plooide niet. En wat deed Peter Maes? De oefenmeester gunde Vanaken - een smaakmaker op Daknam dit seizoen - een welverdiend applaus.

Op die manier pakte Sporting Lokeren een tweede Beker in drie seizoenen. Voor Peter Maes – die beide prijzen op zijn palmares schreef – lijkt het plafond op Daknam nu helemaal bereikt. Zulte Waregem blijft dan weer – net als vorig seizoen in de titelstrijd – met lege handen achter. Al mag Essevee trots zijn op haar (beker)parcours.