Anderlecht won met 3-4 op het veld van KV Mechelen

De hand van Hein, we waren er benieuwd naar. Zijn opstelling was gestoeld op zijn vertrouwde 3-4-2-1-systeem. Met Gerkens naast Hanni achter Teodorczyk, Dendoncker in de verdediging en Onyekuru die de hele flank moest afdweilen. Kums en Trebel stonden naast elkaar voor de verdediging.

De hand was duidelijk

Maar de arm van Hein reikte verder. "Als we winnen, is het dankzij de spelers, want ik ben hier nog maar vijf dagen." Een uitspraak die ook gezien kon worden als een kleine voorzorgsmaatregel moest er verloren worden... Maar goed, 'de hand' was nog op meer gebieden te zien. Qua geduld in de opbouw kon het contrast met onder Weiler niet groter zijn.

Balletje achteruit naar Boeckx, balletje opzij, terugspelen... Voetballen quoi. En op het juiste moment diep gaan. Toeslaan met één lange bal, doorgekopt door Teodorczyk en schitterend behandeld en in één tijd doorgegeven van Hanni... Wat een assist! Gerkens schoof het leer helemaal alleen voor Coosemans perfect in doel.

Wat bezielde Ferrera?

Kums regisseerde en dirigeerde het spel, vertraagde het op de juiste momenten, terwijl Trebel versnelde als het kon. Zo kunnen ze dus toch samenspelen. Op het halfuur werd het zelfs 0-2, met weer een assist van Hanni. Hij loodste Teodorczyk en Onyekuru tesamen door de - verschrikkelijk slechte - buitenspelval van Mechelen. De Nigeriaan maakte het na wat gekibbel onderweg af.

Maar hoe kwam Yannick Ferrera erbij zijn drie trage verdedigers zo hoog te zetten? Drie mannen met de draaicirkel van een middelgrote bobcat dan nog. De wendbare Onyekuru genoot en maakte nog voor de rust zijn tweede van de avond na simpel ruimte gemaakt te hebben voor zichzelf. En het werd nog 1-4 nadat Trebel ook Teodorczyk wat vertrouwen liet opdoen. Zo makkelijk was het allemaal.

90 minuten nog te veel gevraagd

Het grote verschil? Door de spelwijze was er ruimte tussen de linies, er werd ook slim gebruik van gemaakt en er was plaats om de passes te geven. De hand van Hein? Ja, toch wel. Indrukwekkend om een ploeg op een dag of 14 helemaal anders te laten spelen.

In de tweede helft vergaten ze de nieuwe gewoontes wel een minuut of 30. Invaller Pedersen profiteerde van de overmoed door de 2-4 binnen te koppen. En KV Mechelen ging er vlotjes langs op de rechterkant, waar heel veel ruimte lag. Maar ze vergaten te profiteren, tot twee minuten voor tijd. Bandé maakte er nog 3-4 van, maar verder kwamen ze niet meer. Hein Vanhaezebrouck vierde zo het perfecte debuut. De prestatie van de eerste helft was bijzonder hoopgevend voor het vervolg. Nu nog 90 minuten...