Interview Voetbalkrant sprak met Lierse 2006 voorzitter

De opmerkelijke revival van Lierse ging ook ons niet onopgemerkt voorbij. Spijtig was dat ook zo voor de extra-sportieve perikelen. Velen weten echter niet dat volgende week de festiviteiten rond honderd jaar Lierse van start gaan. Stof genoeg om over te praten dus. Om dat te doen maakten we een afspraak met Marc De Noël. Een naam die bij (vrijwel alle) Lierse-supporters bekend in oren klinkt. Marc is voorzitter van het supportersverbond en ook van Lierse 2006, een man met een groot hart voor zijn club dus. Hij ontvangt ons tussen twee avondvergaderingen door.

VK: Marc, ik kan me niet van de indruk ontdoen dat je een bezige bij bent…

Dat klopt inderdaad, ik ben naast mijn dagtaak zowat dagelijks bezig met de club. Zeker nu met de organisatie van het 100-jarig bestaan. Ik begin al om zeven uur 's ochtends te werken, na mijn werk kan ik even over huis om dan richting Lierse te trekken. Ik ben hier nu al van in de vroege namiddag (nvdr: we spraken Marc tussen zes en zeven 's avonds). Na dit interview heb ik nog een vergadering te doen. Wanneer ik straks thuis ben is het al bijna tijd om te gaan slapen dus.

VK: Je bent nu zowel voorzitter van Lierse 2006 als van het supportersverbond, hoe is dat gekomen?

Ik ben begonnen als lid van een supportersclub, daar heb ik gaandeweg meegewerkt aan allerhande activiteiten en al vrij snel kwam ik in het bestuur. Ik wou mijn stem laten horen, bedacht en hielp graag mee aan verschillende initiatieven. Zo ben ik ook in het bestuur van het supportersverbond gerold. Na een post als secretaris ben ik er nu voorzitter sinds vorig jaar.

VK: Dat slokt meer tijd op dan men zou denken, heb je nog tijd voor hobby's, gezin of andere zaken?

Tjah, dat is dan bitter weinig natuurlijk. Ik probeer het af en toe gezellig te maken door met mijn vrouw uit te gaan eten. En ik probeer ook vaker binnen te springen bij mijn ouders want één keer om de twee weken vind ik wel te weinig. Die mensen worden ook al een dagje ouder en als ik dan kan gaan kan ik alleen maar enkele tassen koffie drinken om weer door te gaan naar de volgende afspraak.

VK: Al die perikelen rond Lierse, is dat niet om moedeloos van te worden?

Hier en daar hoor je wel eens kwatongen spreken maar eigenlijk over het algemeen niet. De Lierse-supporter is een sterk ras hoor. Het vertrouwen is groot en het groeit nog steeds. Als je ziet wat wij de laatste jaren hebben meegemaakt én overleefd hebben kan je alleen maar vaststellen dat zowel supporters als bestuur er in blijven geloven. Dat is ook een motivatie voor mij en voor zovele andere medewerkers om zich te blijven inzetten.

VK: Al het werk dat je verzet op Lierse is volledig belangeloos, denk je dan nooit aan opgeven?

Opgeven, nee hoor! Wij hebben allemaal een hart voor onze club. En als je ziet dat wat je doet ook nog gerespecteerd wordt is dit een eens zo heerlijk gevoel. Ik heb al heel veel mensen leren kennen die daar hetzelfde over denken en zoveel mensen die ons een warm hart toedragen. Ik word er inderdaad niet voor betaald dus het respect is wederzijds, ik doe het graag en ik kan bij momenten het verschil voor de goede zaak maken, dat is het belangrijkste.

VK: Even specifiek over Lierse 2006, want ik neem aan dat veel mensen dit niet kennen.

Lierse 2006 bestaat van eind 2004. Onze club was toen virtueel failliet en op het forum en in de tribunes werden verschillende acties op touw gezet. Het ging toen om kleine intiatieven met steeds slechts een klein groepje organisatoren en los van elkaar. Ze deden het wel met hetzelfde doel, namelijk Lierse steunen onder het motto: alle beetjes helpen. Toen zijn we met enkele mensen spontaan gaan samen zitten en dan komt van het één het ander en werden alle initiatieven gecentraliseerd en ook gecoördineerd. Zoiets was nodig om alles overzichtelijk te houden uiteraard. Nu heeft iedere geleding een inbreng. Van supportersverbond tot stewards, jeugd en spelers. Dit overkoepelende comité symboliseert dus heel de club. We zijn uitgegroeid tot een volwaardig orgaan dat de taken van het bestuur een beetje moet verlichten. Eigenlijk werd dit comité dus niet in het leven geroepen om het eeuwfeest te organiseren, toen dachten we enkel aan het feit dat we de club moesten helpen om tot het 100-jarig bestaan nog in leven te blijven. Je ziet nu dat we daar de vruchten van plukken, het is gelukt en we zijn nog steeds op de goeie weg, het wordt alleen maar beter.

VK: Wanneer is voor jou Lierse 2006 geslaagd?

Dat is nooit geslaagd eigenlijk, het is een oneindig iets, als wij binnen enkele decennia nog bestaan, dan pas kan je zeggen dat het min of meer geslaagd is. Op korte termijn is dat helpen om de club terug gezond te maken en weer te laten draaien. Ook het eeuwfeest in goede banen leiden hoort daar bij. Dat is niet iets wat het bestuur moet doen, dat moet iets zijn voor en door supporters. Het bestuur is blij met onze initiatieven, het verlicht hun taken, wat ook uiteindelijk de bedoeling is.

VK: Is het programma voor het eeuwfeest compleet?

Tot juni ongeveer is het programma vrijwel compleet. Verwacht geen ophefmakende wijzigingen meer want daar is ook geen plaats meer voor, het is zeer goed gevuld. We hebben onder meer Het Swingpaleis naar Lier kunnen halen dankzij zanger en Lierse-supporter Walter Grootaers. Die man heeft ook een hart voor de club maar doet dit meer achter de schermen, hij is trouwens de draaischijf achter tal van evenementen. We zijn ook nog volop bezig met sponsors. Vergis je niet, er zijn heel veel bedrijven Lierse-minded hoor, zij willen er samen met zoveel vrijwilligers een groot feest van maken. Ook de samenwerking met het bestuur op élk mogelijk vlak is optimaal. Ze zijn blij dat we er zijn maar weten graag wat er leeft binnen Lierse, er zit ook een afgevaardigde van het bestuur in het comité en ook zij zijn er volop mee bezig. Een paradepaardje van het eeuwfeest moet ook de gala-wedstrijd worden. Deze zal doorgaan op 29 of 30 juli en dit tegen een Europese topper. We zijn er volop mee bezig om een wedstrijd te spelen tegen een club waar Lierse mooie herinneringen aan heeft. Concreet is er echter nog niets.

VK: Zijn er nog andere doelen dan het eeuwfeest, hoe ziet jullie toekomst er uit?

Ja, zonder twijfel! We zijn er ook om de belangen van de supporters te verdedigen, kijk maar naar wat gedaan hebben voor onze maar ook voor andere supporters op Lokeren en Standard. Ik zal nooit aarzelen om onrecht aan te kaarten, bij welke instantie dan ook, en je ziet dat het de moeite loont. Onze acties hadden een nationaal effect en dat is iets om fier op te zijn. Op Standard werden onze tickets vijf euro goedkoper gemaakt, tegen Lokeren en STVV werden ook de goedkopere staanplaatsen opengesteld, dat was een verschil van zowat negen euro. We zijn nu pas écht vertrokken dus het ziet er mooi uit. Ik heb een goed gevoel naar de toekomst toe, zowel voor Lierse als voor Lierse 2006. We kunnen en zullen veel betekenen op termijn. Daarom hoop ik ook dat andere clubs ons voorbeeld gaan overnemen, op termijn is dit nodig hoor het is bevorderlijk voor de sfeer in en rond het stadion en het verlicht ook de meer banale taken van het bestuur zodat ze zich meer kunnen concentreren op de werking van de club.

VK: Bevorderlijk voor de sfeer, is die er nog bij Lierse?

Na onze mooie reeks groeit het geloof en is er weer massale belangstelling, er waren meer dan 7000 toeschouwers hoor tegen Westerlo in tegenstelling tot wat de kranten zeggen. Onder leiding van een fantastische trainer, die het aandurft om de jeugd uit te spelen en het talent van die jongens inziet. Hij is geen naam, heeft geen ervaring maar hij is bezeten en is een gevoelsmens met uitstraling en karakter. Hij neemt het publiek op sleeptouw. Iedereen had en heeft nu nog meer vertrouwen in trainers, spelers en bestuur. Lierse leeft nog en als we de licentie halen, neem het van mij aan, dan gaan er nog mooie dingen gebeuren en je zal nog van ons horen. (nvdr: Net op dat moment kregen we in primeur te horen dat het geblokkeerde geld voor een groot stuk weer vrijkomt, dit zou de licentie moeten vergemakkelijken.) Je voelt ook dat er weer verbondenheid is tussen de supporters, al onze miserie schept een band. Wie herinnert zich die beelden niet van een bomvol themacafé met allemaal huilende mensen omdat we in beroep onze licentie kregen, mooi toch. Iedereen vloog elkaar in de armen. Je wordt het bijna gewoon het is hier elke week een feest, Lierke Plezierke op zijn best.

Door Ronny Anthonis. [AN]