Lierse vernedert Leeds in eigen huis
Foto: © SC
Volg Voetbalkrant nu via WhatsApp!
In de jaren 70 keek niemand in Europa op van een sterke prestatie van een Belgische voetbalploeg. Anderlecht speelde zich toen een rijk voetbalverleden bijeen. De Brusselaars speelden maar liefst vier Europese bekerfinales waarvan het er twee winnend afsloot. In het seizoen 1975-1976 was paars-wit in de UEFA Cup te sterk voor het Engelse West Ham, twee jaar later was in diezelfde competitie Austria Wien een maatje te klein. In de finales van 1970 en 1977 moest Anderlechtzijn meerdere erkennen in respectievelijk Arsenal en Hamburg SV. Ook Club Brugge kende toen zijn beste periode in Europa, maar de West-Vlamingen stuitten twee maal op een Europese supermacht, Liverpool. Maar ook de kleine Belgische clubs zorgden voor succes. Zo behaalde het toenmalige RWD Molenbeek in 1976-1977 de halve finale van de UEFA Cup door onder andere Feynoord uit te schakelen. Maar de grootste sensatie kwam er vijf jaar eerder toen Lierse Leeds uitschakelde. De Pallieters verloren in eigen huis met 0-2, maar zorgden op Elland Road voor een stunt die bij de Engelsen nog altijd nazindert: 0-4 en exit Leeds.
Bron foto's: 80 jaar goud en zwart
“Het was een mirakel,†vertelt Frans Vermeyen, bevoorrecht ooggetuige van de stunt die Lierse realiseerde. “We verwachtten dat we daar een veeg rond ons oren zouden krijgen. We konden het niet geloven. Pas bij het laatste eindsignaal begon het tot ons door te dringen wat we verwezenlijkt hadden.†Voor Corneel “Neel†De Ceulaer was het al een half mirakel dat hij in Leeds op het veld stond. De middenvelder lag twee dagen met buikgriep in bed en raakte pas in laatste instantie speelklaar. “Dat maakt het allemaal zeer speciaal voor mij,†aldus De Ceulaer. “De dokter van Leeds was nog bij mij langsgeweest om me een paar pilletjes te geven. De trainer kwam een dag voor de wedstrijd naar me toe en zei: ‘Het speelt toch geen rol meer. Je maakt dit misschien nooit meer mee. Zie morgen hoe het gaat en probeer zolang als je kan mee te spelen.’ Ik heb uiteindelijk 90 minuten op het veld gestaan. Wel achteraan in plaats van mijn vertrouwde positie op het middenveld, zo moest ik minder lopen. Na de wedstrijd was ik zeer moe, maar door de euforie voelde ik daar niet zoveel van.â€
Niemand geloofde voor de wedstrijd enigzins in de kansen van Lierse, het kleine provincieploegje uit België. Leeds was immers een Europese grootmacht die het seizoen voordien nog de Beker der Jaarbeurssteden had gewonnen tegen Juventus. De laatste vijf seizoenen behaalden de Engelsen maar liefst drie Europese finales, waarvan er twee werden gewonnen, en een halve finale in de Europacup I. “Leeds had toen misschien wel het beste team van Europa. Ze hadden al jaren niet meer in eigen huis verloren en dan komen wij er winnen met 0-4. Een moment om nooit meer te vergeten,†haalt Swat Janssens de mooie herinneringen op. Tijdens het eerste half uur op Elland Road deed niets vermoeden dat Lierse bezig was aan een van de beste prestaties uit haar voetbalgeschiedenis. Leeds, dat enkele reservespelers een kans gaf maar toch nog aantrad met zes internationals, drukte de Pallieters terug tegen hun eigen doel. “The Peacocksâ€, de toenmalige bijnaam voor Leeds United, slaagden er echter niet in om de bal voorbij doelman Carl Engelen te krijgen.
Maar net na het half uur kroop Lierse uit haar rol van “underdog†en sloeg het de Britten in zes minuten tijd knock-out. Tweemaal Swat Janssens en tussendoor Peter Ressel zorgden voor de verrassende 0-3 ruststand. “Die twee doelpunten waren een van mijn mooiste momenten uit mijn carrière,â€â€ blikt Janssens terug. “Ik kende een uitzonderlijk jaar. Later tegen PSV, toen ook al een topclub, scoorde ik opnieuw twee doelpunten.†Een stunt was in de maak en daar was men ook ook in de Lierse-kleedkamer zich van bewust. “We keken allemaal naar elkaar en vroegen ons luidop af ‘Dromen wij nu?’,†beschrijft Vermeyen de sfeer tijdens de rust. “Je begint er ook in te geloven. Ze mochten nog een keer scoren, we waren nog geplaatst.†De Ceulaer kende een zelfde gevoel in de catacomben van Elland Road: “Die 0-3 voorsprong gaf ons een enorme boost. We hebben elkaar opgepept en spraken af dat, wat er ook gebeurt, we er onze kop voor zouden leggen.â€
Met doelman Sprake en middenvelder Hunter bracht Leeds-trainer Don Revie er twee nieuwe internationals in. De 20.000 supporters geloofden er weer in naarmate de druk op het doel van Engelen weer groter werd. Veel kansen speelden de Engelsen echter niet bijeen en het was uiteindelijk Peter Ressel die in de slotfase de score nog verder aandikte. Voor de eerste keer in 40 jaar kreeg Leeds in eigen huis vier doelpunten om de oren. Vermeyen: “De zege was toen zo goed als binnen. Ze moesten nog drie keer scoren, maar we hielden stand. Na de wedstrijd kregen we een staande ovatie van heel het publiek. Een schitterend gevoel.â€
Het blijft toch verbazend dat een ploeg zoals Leeds zich zo kon laten verrassen door het kleine Lierse. Toen de uitslag werd doorgestuurd naar de BRT-redactie werd ook daar vol ongeloof gereageerd. Telefoontjes stroomden binnen met de vraag of de nieuwslezer de uistlag niet had omgedraaid. “Onderschatting†is het eerste woord dat iedereen uitspreekt als er gevraagd wordt naar een voor de zwakke prestatie van Leeds. “We hadden ook wel een goede ploeg en hadden ook niets te verliezen,†benadrukken De Ceulaer en Janssens. Bij de Lierse-coryfeeën klinkt niets dan tevredenheid als we over de wedstrijd spreken, maar in Leeds bleef de nederlaag nog lang nazinderen. Tot voor kort hing er in de kleedkamer nog een bordje met het opschrift “Remember Lierseâ€. Een blamage die ze daar liever niet meer willen meemaken.
Ook voor een groot deel van de oudere generatie Lierse-supporters is de overwinning op Leeds misschien wel het mooiste moment uit hun supporterscarrière. Maar een veertigtal supporters zal zich de wedstrijd met gemengde gevoelens herinneren. Na de 0-2 nederlaag op Het Lisp annuleerden zij hun verplaatsing naar Engeland. Een beslissing waar ze vandaag de dag waarschijnlijk nog altijd spijt van hebben.
Opstellingen:
Leeds: Shaw (46’Sprake), Reaney, Yorath, Faulkner, Cooper, Madeley, Mann (46’ Hunter), Galvin, Lorimer, Belfitt en Bates.
Lierse: Engelen, Dierckx, Krivits, Michielssens, Goelen, De Ceulaer, Davidovic, Vermeyen, Janssens, Denul en Ressel.
Doelpunten: 32’ Janssens 0-1, 36’ Ressel 0-2, 38’ Janssens 0-3, 80’ Ressel 0-4
Bron foto's: 80 jaar goud en zwart
Schrijf je nu in voor de Voetbalkrant nieuwsbrief