Analyse Het tweede mirakel van de ploeg van 't Lisp

 

 

De grote ontgoocheling was José Tailson Dos Santos, de Braziliaan, die voorheen nog bij Lokeren actief was, kon nooit echt overtuigen. Doelman Nico Vaesen bleek eveneens niet opgewassen tegen de druk van de degradatie en ging meer dan eens de mist in.

 

Mustapha Jarju was dan weer de revelatie. Hij werd met negen goals topschutter bij Lierse.

 

Lierse begon aan de heenronde zonder sterkhouders als Stef Wils, Kristof Imschoot en Timothy Dreesen. Bij de nieuwe aanwinsten in de aanval vonden we Bob Peeters terug maar hij kon wegens een langdurige blessure zijn stempel niet op de ploeg drukken. Kristof Snelders, die overkwam van FC Brussels, ontpopte zich als een van de belangrijkste spitsen, die door zijn snelheid op gezette tijden een doelpuntje kon meepikken. Jarju wist ook de weg naar het doel makkelijk te vinden. Ernandes Bueno De Castro, die overkwam van Club Brugge, kende veel blessureleed en kon daardoor nooit echt overtuigen. Jatta Assan liet wel een degelijke indruk na in de heenronde, maar werd in de eindronde alsnog naar de B-kern verwezen. Dragan Mrdja kwam in de tweede helft van de competitie terug naar Lierse na een huurperiode bij Zulte-Waregem. Hij was diegene die vorig jaar Lierse tijdens de eindronde in eerste hield, maar kon in de terugronde niet echt overtuigen.

 

Marco Ingrao kende enkele blessures in de heenronde, maar wist zich in de terugronde van zijn betere kant te laten zien.

Een positief punt in de kern was de aanwezigheid van vele jonge spelers. De 18-jarige Yoni Buyens liet zich veelvuldig positief opmerken als vervanger van Mamouni Mamar op het middenveld. Jerome Van Der Zyl, Thomas De Corte en Fredrik Frans in de verdediging en Kane Develer in de aanval en hebben ondanks hun jeugdige leeftijd regelmatig speeltijd gekregen. Sven Kums werd tijdens de winterstop gehuurd van Anderlecht en liet meermaals enkele goede acties zien. Het was een geluk voor Lierse dat Mons Ivar Mjelde van het Noorse Brann Bergen de Schot Charlie Miller aan de kant had geschoven zodat niets nog een overgang naar Lierse in de weg stond. Miller liet zich met goede passes en balvastheid positief opmerken. De Schot werd een regulerende motor op het middenveld en wist af en toe een doelpuntje mee te pikken.

Jan Moons toonde zich een meer dan waardige vervanger voor Vaesen en wist geregeld redding te brengen in het doel.

 

Een tegenvaller voor de club was de knieblessure van de Nigeriaan Michael Nnaji, waardoor de middenvelder zijn actieve carrière moest beëindigen. Hetzelfde gold voor Gert Claessens die tijdens de winterstop overkwam.

 

Eén van de zwakkere punten van het afgelopen seizoen was misschien wel het net iets te lang aanblijven van René Trost. De sympathieke Nederlander zorgde vorig jaar in extremis voor redding maar kon, toen het minder liep dit seizoen, nooit echt het tij laten keren. Zeventien spelers vertrokken en er werden er dertien nieuwe aangetrokken bij het begin van het seizoen. Zeven van de nieuwkomers zouden aan het einde van het seizoen nog op het Lisp vertoeven. Het is natuurlijk giswerk maar als Rekdal eerder had kunnen beginnen en de club eerder in het seizoen meer had kunnen besteden aan spelers, had de malaise misschien niet zo groot geweest.

Vooral tijdens de heenronde waren het vaak individuele fouten die de ploeg punten kostten. Het ondermaats presteren van enkele spelers, waaronder zeker keeper Vaesen, en de vele blessures van spelers zoals Mario Verheyen en Peeters leverden ook de nodige kopzorgen op.

 

Toen Trost vertrok was het aan vele spelers te merken dat de twijfel begon toe te slaan. Door de aanpak van Rekdal kwam daar verandering in. Hij probeerde de spelers te laten meedenken en fouten, zoals het steeds terug naar achteren te spelen in plaats van te blijven aanvallen, eruit te halen. Rekdal had wel meer slagkracht gekregen dan Trost. Hij mocht de spelersgroep evalueren en wist het kaf van het koren te scheiden. Met ervaren spelers als doelman Moons en Chris Janssens en de jongere spelers zette hij een goede mix neer. Minder fraai waren de interne strubbelingen die er tussen de spelersgroep en trainer Rekdal ontstonden. Dit was vooral te wijten aan het feit dat de Noor een heel andere aanpak had dan zijn voorganger, veel strenger en meer prestatiegericht. Net zoals bij Vålerenga destijds wist hij de spelers van tijd tot tijd de mantel uit te vegen om een reactie te krijgen op het veld.

 

Eén van de sterke punten dit seizoen waren wederom de supporters die zich als de twaalfde man achter hun club schaarden. Op verplaatsing waren ze massaal aanwezig en ook thuis bleven ze hun ploeg luidruchtig maar respectvol aanmoedigen.

 

Leo Theyskens en Dany Aras hebben ingezien dat ieder zijn plaats heeft in een club als Lierse. Zij zorgen voor het management van de club. Samen hebben ze de club uit de zware financiële miserie gehaald en dat wierp zijn vruchten af, Lierse behaalde immers zijn licentie voor volgend seizoen.

Neel De Ceulaer is teruggekeerd op het Lisp en gaat er zorgen voor het sportieve beleid. Dat zal in samenwerking zijn met oude bekende Herman Helleputte als trainer en met Eric Van Meir aan zijn zijde als assistent. 

De spelerskern zal waarschijnlijk ook weer veranderingen ondergaan. Enkele spelers hebben al te kennen gegeven om bij een eventuele degradatie niet bij Lierse te willen blijven. Onder hen Moons en Verheyen, ook Miller wil niet in tweede spelen. Positief is wel dat jongeren zoals Buyens, Develer, Van der Zyl en De Corte wel willen blijven, zij gaan ervan uit dat zij in tweede meer speelkansen zullen krijgen dan bij een eersteklasser, waar ze misschien op de bank zullen terecht komen. Chris Janssens heeft ook al aangegeven te blijven.

Met de visie van De Ceulaer kan Lierse erin slagen om de hiaten op bepaalde plaatsen op te vullen. Mits doorstroming vanuit de jeugd en het voortzetten van het financieel gezond maken van de club kan Lierse binnen enkele jaren misschien terug zijn plaats in de middenmoot opeisen.

Want zoals Rekdal onlangs liet optekenen : “De problemen moet je gewoon proberen weg te werken en proberen terug te komen als een gezonde club, die een goede middenmotor is in eerste klasse want daar hoort Lierse thuis.”