Interview "Tshimanga zou goed bij Anderlecht passen"

Tshimanga begon het seizoen niet als vaste waarde bij Sporting Lokeren, maar  liet de voorbije maanden menig aanvaller vloeken van frustratie. Zelfs Jonathan Legear, de snelheidsduivel van Anderlecht, werd er losjes afgelopen. Het is dan ook niet vreemd dat Tshimanga zich in de kijker speelde bij Club Brugge en Standard en dat bondscoach Georges Leekens de verdediger opnam in zijn voorselectie van de Rode Duivels. De hoofdrolspeler in het verhaal blijft er echter opvallend cool onder.

Nuchter

Tshimanga: “Ik blijf rustig en wacht af. Eerst moet ik mezelf nog verder bewijzen en een heel seizoen spelen. Daarna zien we wel. Lokeren is nog maar de eerste stap.”
Papanikitas: “Derek is altijd heel nuchter geweest. Veel jonge spelers denken al snel dat ze er zijn en versieren dan een transfer. Maar op de bank of in de B-kern van een andere ploeg kan je niet veel bijleren. Standard is volgens mij geen goede ploeg voor Derek, hij zou er zich niet thuis voelen.  Lokeren is een warm nest en kent de cultuur van de Afrikanen. Bij Standard wordt hij een nummer.“
Tshimanga: “Mijn manager zegt hetzelfde. Bij Lokeren zit ik nu goed én ik krijg er mijn kans.”
Papanikitas: “Als Maes naar Anderlecht of Club Brugge gaat, zal hij wel aan Derek denken. Anderlecht zou wel bij hem passen. Hij is alvast beter dan Olivier Deschacht.”
Tshimanga: “(haalt de schouders op) Ik weet het allemaal niet. We zien wel als het zover komt.”

“Ik zal nog kansen krijgen bij de Rode Duivels, maar ik moet niet vliegen. Het moet niet te snel gaan.” (Derek Tshimanga blijft bescheiden)

Vital Borkelmans ziet in jou zichzelf terug. Een mooi compliment.

Tshimanga: “Borkelmans? Die ken ik niet (lacht)”
Papanikitas: “Dan was jij nog niet geboren. Ik vind trouwens dat je beide spelers niet kan vergelijken. Derek is technisch sterker, Vital was een veel explosiever type, een speler die de flank afdweilde en de bal in de box gooide.”

Je kreeg ook een telefoontje van de bondscoach. Wat had hij te vertellen?

Tshimanga: “Dat mijn voorselectie nog maar het begin was. Ik zal nog kansen krijgen, maar ik moet nu niet gaan vliegen. Ik herhaal, alles moet stap voor stap gebeuren. Het moet niet te snel gaan. Dat is voor niets nodig.”
Papanikitas: “Eén ding vind ik jammer, dat zijn carrière zo laat is gelanceerd. Ik had gehoopt dat het vroeger zou komen. Bij de jeugd heeft hij nooit aan de top gespeeld. Nu is hij als een paddenstoel uit de grond geschoten.”

Dure pizza’s

Iets anders. Je hebt Congolese roots en kwam op je vier jaar naar België. Heb je nog veel Afrikaanse gewoontes?

Tshimanga: “Thuis eten we veel Afrikaans. Fufu-rijst met bonen, een echte specialiteit uit Congo.”
Papanikitas: “Man, dat is helemaal niet lekker.”
Tshimanga: “Jawel, je weet niet wat je mist.(lacht)”

Na je doelpunt tegen Racing Genk kregen we geen dansje te zien, nochtans ook typisch Afrikaans.

Tshimanga: “Ik heb het swingende van Afrika wel in mijn lichaam, maar zo’n dansje zal je me nooit zien doen.”
Papanikitas: “Ik kan me ook niet herinneren dat hij dat vroeger heeft gedaan. Het zou me anders wel bijgebleven zijn, want hij scoorde twee, drie keer per wedstrijd. Maar ik wilde zo’n onnozeliteiten niet. Zo maak je de tegenstander alleen maar belachelijk. Ik wou dat mijn spelers respect toonden, ook tegenover hun opponenten. Misschien dat Derek het wel heeft opgepikt. Nog even dit, ik heb veel spelers getraind. Iedereen die ik nu tegen het lijf loop, komt mij een hand geven. Dat wil toch zeggen dat ze respect hebben. Ik was als trainer streng, maar ook rechtvaardig en eerlijk.”

“Tshimanga is geen jeugdproduct van Lokeren? Dat is zever.” (Dimitris Papanikitas vindt dat Lokeren eerlijk moet communiceren over Tshimanga)

En hoe zit het met op tijd komen? Dat is meestal een heikel punt bij Afrikaanse voetballers.

Tshimanga: “Ik ben nog maar één keer te laat gekomen en toen moest ik een boete betalen. Pizza voor heel de ploeg. Weet je hoeveel dat kost? Dat is pizza voor meer dan veertig man, hé (lacht).”
Papanikitas: “Op tijd komen was voor mij heel belangrijk. Ik ben liever een uur te vroeg dan vijf minuten te laat. Ik kwam Derek altijd thuis ophalen. Hij wist dat hij dan moest klaarstaan, anders reed ik gewoon door. Ik heb Derek ook veel opgepikt van school, maar dan was hij nog met de leraars aan het babbelen. En ik maar tuuten op mijn claxon.”
Tshimanga: “Ik heb het dus echt wel van hem meegekregen. In alle andere zaken ben ik altijd heel rustig.”

Lokerse vrucht?

Dat Lokeren nog een aardige stuiver zal verdienen aan Tshimanga is duidelijk. Papanikitas heeft er geen problemen mee, maar het stoort de Antwerpse Griek wel dat ‘zijn’ speler een jeugdproduct van Lokeren wordt genoemd.

Papanikitas: “Ik heb niets tegen Willy Reynders en Roger Lambrecht, maar het stoort me wel dat zij nu met de vruchten gaan lopen, terwijl ik mee het boompje heb geplant. Tshimanga is een jeugdproduct van Wilrijk en Duffel. Ook die ploegen mogen eens in de kijker gezet worden. Lokeren heeft er wel voor gezorgd dat hij de volgende stap heeft gezet, maar iemand een jeugdproduct noemen als hij pas van zijn zestien, zeventien jaar bij je club voetbalt, dat is zever.”

U kan hier het eerste deel van het interview lezen. Daarin hebben Derek en Dimitris het over respect, een luie papa en de late ontdekking van de voetballer Tshimanga.