Johan Walckiers en Aernout Van Lindt in Brussel

Door het late afzeggen van Eden Hazard - zou die teen ook zoveel pijn gedaan hebben als het bijvoorbeeld tegen Spanje was? - moest Marc Wilmots nog ingrijpen. Nacer Chadli nam de plaats van het Chelsea-boegbeeld in. Courtois stond in doel. Voorin maakte Wilmots de duidelijke keuze voor Divock Origi, die punten scoorde op het WK. 

Courtois drie keer aan de bal

Pluis er de geschiedenisboeken maar eens op na: Andorra nooit een bijdrage geleverd aan de Europese geschiedenis. Een buitenbeentje, net geen verstotene, want toen het Verdrag van Versailles werd opgesteld na WO I werd het land zelfs helemaal vergeten. Het politieke beeld stemt dan ook helemaal overeen met het voetballende. Met z'n allen in de laatste dertig meter. Wie doet dat nu nog? Maar goed, voetballen naar ieders capaciteiten zeker? En die van Andorra waren niet overweldigend.

We vragen ons daarom nog steeds af wat die commotie was om Courtois. 'Ons moeder' van 58 kon evengoed in doel gestaan hebben en nog geen tegendoelpunt geslikt hebben. Het deed ons spontaan denken aan die voetbalwedstrijdjes van vroeger, waar je met een 'vliegende keeper' mocht spelen. Wilmots had immers meer gehad aan een extra veldspeler dan aan een goalie. 

Zes minuten en klaar

Courtois raakte het eerste (klein) halfuur geen, nul, nada leer. Hij kreeg zelfs applaus toen hij in minuut 28 een bal moest oprapen. Drie keer raakte hij de bal aan! Ferran Pol, illustere doelman van Andorra, wel en werd daarbij bijgestaan door zijn doelhout, want Origi viseerde één keer de paal en één keer onderkant lat. Na één minuut was De Bruyne er al kort bij met een voorzet vanop de lijn, maar... op de tweede paal. Chadli geraakte er ook niet voorbij. Na een halfuur nog 0-0, het leek heiligschennis. Maar ineens wees de Oekraïner Boiko naar de stip na een trekfout op Mertens. De Bruyne klaarde het klusje eventjes: 1-0.

En eindelijk kon het festijn beginnen. De Bruyne werkte zich er drie minuten later na een pass van Origi op kracht en techniek nog eens door en maakte koeltjes af. Nog twee minuten later: Vertonghen trok voor en Chadli profiteerde van de onhandigheid in de bezoekende defensie. Het uitverkochte stadion kreeg waar ze voor gekomen waren: goals. 

Verwennerij

Tien minuten respijt gaven de Duivels hun 'collega's' na de rust.  Als diepe spits wou Divock Origi wel nog zijn goaltje meepikken en dat deed hij ook na een paar schijnbewegingen en een droge knal in de hoek. Even blijven pressen, het kostte toch allemaal geen energie omdat het speelveld slechts dertig meter breed was. Alderweireld mocht in de zestien wat gaan rommelen en Mertens, kleinste van het veld, kopte binnen na vliegenvangen van Pol.

Mertens wou dan ook nog eens met de voet scoren en daar was de 6-0 na een heerlijke knal. 'Tien, tien, tien'. Tja, je kan ook niet alles krijgen wat je wil. Dit Andorra is een verplicht partijtje waar nog een bisnummer op volgt. Een snoepreisje voor de heren voetbalmiljonairs.