Charleroi en KV Mechelen speelden 0-0 gelijk

Yannick Ferrera stond voor een moeilijk vierluik om te beginnen aan zijn nieuwe job. Na drie dagen werkloosheid had hij al een nieuwe werkgever gevonden, maar eentje waarbij ze ook wel eens play-off 1 willen spelen. Dat is nu al elk seizoen mislukt, maar ooit moet het eens lukken.

En Ferrera kreeg meteen een stevige klant voorgeschoteld in het Stade du Pays de Charleroi. De Carolo's voetballen fris van de lever dit seizoen, uitgezonderd die tweede helft op Anderlecht. Maar die eerste helft domineerden ze weer als vanouds. Snel via de flanken, stevig op het middenveld. Pollet had na vijf minuten bijna de score geopend, maar het leer stierf op de paal.

Charleroi bleef het commando voeren, maar spijtig genoeg wel zonder grote kansen en dus ook zonder doelpunten. En dat had de match toch wel wat nodig. Malinwa geraakte niet uit de omklemming door de Henegouwse spitsen en middenvelders die héél hoog druk zetten. Ferrera hield vast aan de 3-4-3 van zijn voorganger, maar zijn middenveld bleek niet goed genoeg om er iets tegenover te stellen.

En op de flank konden de net hertelde Paulussen en Matthys geen bal bijhouden. Nee, het was niet goed wat KV Mechelen liet zien. Maar Mazzu was ook niet tevreden, want hij gooide Bedia in de strijd voor de niet eens zo slechte Pollet (of was het zijn knie?). De aanvaller had wel twee kansen gehad, maar Moris - beste man bij KV - redde en het doelhout stond een keer in de weg.

Charleroi verdiende zege

Aan de andere kant kwam Verdier - op een belachelijk schot na - niet in het stuk voor. Ferrera gaat in de winter toch wel om een spits vragen denken we dan. Iets voorbij het uur verloste hij de Fransman uit zijn lijden en bracht Kolovos. Een kwartier voor tijd zag hij El Messaoudi nog zijn tweede gele kaart pakken. En ook Bjelica mocht vijf minuten voor tijd - na een schandalige tackle die meteen rood verdiende - naar de kleedkamer met zijn tweede.

Charleroi - dat de overwinning eigenlijk wel verdiende - was blijkbaar te diep gegaan in de voorbije 75 minuten om er nog een eindspurt uit te persen. Van de vijf goeie kansen die ze hadden, had er wel eentje mogen inzitten. Fall had er eentje nog in de absolute slotfase, maar vanop twee meter slaagde hij er niet in om naast Moris te koppen.